جایگاه امامت در شکل گیری هویت اسلامی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RTTCH03_1644
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1403
چکیده مقاله:
امامت یکی از ارکان اساسی در مکتب شیعه و عامل تعیین کننده در هویت اسلامی است. این مفهوم، علاوه بر تاثیرات دینی، در ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مسلمانان نیز نقشی حیاتی ایفا کرده است. در این پژوهش به تحلیل جایگاه امامت و تاثیرات آن در شکل گیری هویت اسلامی پرداخته می شود، و نشان داده می شود که چگونه این مفهوم به عنوان یک عنصر محوری در تاریخ اسلام و در تعاملات مختلف مسلمانان در سراسر قرون موثر بوده است (فاضل، ۱۳۹۴).امامت به عنوان رهبری الهی از سوی خداوند برای هدایت جامعه مسلمانان در تمامی جنبه های زندگی تعریف می شود. در مکتب شیعه، امام به عنوان جانشین پیامبر اسلام شناخته می شود و نقش او تنها محدود به مسائل دینی نیست، بلکه در جنبه های سیاسی و اجتماعی نیز بر مسلمانان تاثیر دارد (مطهری، ۱۳۷۷). در قرآن کریم و روایات پیامبر اسلام (ص) بارها بر اهمیت رهبری صحیح بعد از وفات ایشان تاکید شده است. واقعه غدیرخم، که در آن حضرت محمد (ص) امام علی (ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کردند، نقطه عطفی در تثبیت مفهوم امامت در اسلام به شمار می آید (طبری، ۲۰۰۵).در بخش های مختلف تاریخ اسلام، امامت نقش مهمی در شکل گیری هویت دینی، سیاسی و فرهنگی مسلمانان ایفا کرده است. از نظر دینی، امامت نه تنها به عنوان راهنما در تفسیر و تبیین قرآن و سنت پیامبر اسلام مطرح است، بلکه در فرآیند توسعه فقه اسلامی و مسائل اخلاقی نیز اساسی به شمار می رود (فاضل، ۱۳۹۴؛ مطهری، ۱۳۷۷). امامان به ویژه امام علی (ع) و امام حسین (ع) در تاریخ اسلام به عنوان نمادهای مقاومت در برابر ظلم و دفاع از اصول اسلامی معرفی شده اند که این امر تاثیر عمیقی بر شکل گیری هویت فرهنگی مسلمانان داشته است. قیام عاشورا و شهادت امام حسین (ع) نه تنها به عنوان یک واقعه دینی بلکه به عنوان یک نماد فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در جهان اسلام شناخته می شود (کریمی، ۲۰۱۰).در بعد سیاسی و اجتماعی نیز، امامت به عنوان یک عامل اساسی در تقسیم ات سیاسی و فکری مسلمانان مطرح بوده است. اختلافات در مورد جانشینی پیامبر اسلام باعث ایجاد تفرقه میان مسلمانان و شکل گیری دو مکتب اصلی در اسلام، یعنی شیعه و سنی شده است (حسینی، ۱۳۹۶). شیعه به ویژه به امامت اهل بیت (ع) تاکید دارد و بر این باور است که امامان از طرف خداوند برای رهبری جامعه اسلامی تعیین شده اند. در مقابل، اهل سنت به خلافت صحابه اعتقاد دارند. این اختلافات باعث بروز جنگ ها و بحران های سیاسی متعدد در تاریخ اسلام شد، ولی در عین حال به ایجاد هویت های مختلف و جوامع متنوع در میان مسلمانان انجامید (طبری، ۲۰۰۵؛ حسینی، ۱۳۹۶).با این حال، امامت در بسیاری از ادوار تاریخ اسلام و به ویژه در دوران معاصر، نقش وحدت بخش نیز ایفا کرده است. در دوره های مختلف، مانند دوران انقلاب اسلامی ایران، که بر پایه آموزه های امام خمینی (ره) شکل گرفت، مفهوم امامت به عنوان محور انقلاب های اجتماعی و سیاسی مطرح شد و جنبش های اصلاحی به ویژه در کشورهای شیعی برای حفظ و تقویت هویت اسلامی استفاده کرده اند (کاشانی، ۱۳۹۵).در مجموع، جایگاه امامت در شکل گیری هویت اسلامی به عنوان یکی از ارکان اصلی مکتب شیعه، نه تنها در بعد دینی بلکه در ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز تاثیرگذار بوده و تاثیرات آن در تاریخ اسلام و تحولات معاصر همچنان ادامه دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا بیابانی شیرگ
حوزه : امام حسن عسکری کد خدمات : ۳۱۳۷۲۵ خراسان رضوی ، مشهد