بررسی مسئولیت حقوقی دولت در تضمین کیفیت آموزش با نگاهی به مفاد سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

مسئولیت حقوقی دولت در تضمین کیفیت آموزش یکی از مسائل اساسی و کلیدی در نظام های آموزشی است که به ویژه در ایران با توجه به اهمیت روزافزون توسعه و تحول در بخش آموزش، مورد توجه قرار گرفته است. دولت به عنوان نهاد اجرایی و حاکمیتی، نقش مستقیم و غیرمستقیمی در ارتقاء کیفیت آموزش و فراهم سازی شرایط مناسب برای تحقق اهداف آموزشی دارد. در این راستا، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که به عنوان نقشه راه اصلاحات آموزشی در ایران به تصویب رسیده است، به ویژه با تاکید بر بهبود کیفیت و ارتقای کارایی سیستم آموزشی، جایگاه ویژه ای دارد.این مقاله به بررسی مسئولیت حقوقی دولت در تضمین کیفیت آموزش با توجه به مفاد سند تحول بنیادین آموزش و پرورش می پردازد. ابتدا، مفهوم مسئولیت حقوقی دولت در زمینه آموزش و الزامات قانونی آن در قالب کنوانسیون ها، قوانین داخلی و سیاست های کلی نظام آموزش کشور مورد تحلیل قرار می گیرد. سپس، مفاد سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به طور خاص بررسی شده و ارتباط آن با مسئولیت های حقوقی دولت در ارتقای کیفیت آموزش تحلیل می شود. سند تحول بنیادین، با تاکید بر ارزش های انسانی و اسلامی، نیازمند تحولی اساسی در ساختار آموزش و پرورش است که کیفیت را در تمام ابعاد آن شامل محتوای درسی، روش های تدریس، فضاهای آموزشی، و وضعیت معلمان و مدیران بهبود بخشد.مطالعه حاضر نشان می دهد که دولت طبق مفاد این سند موظف است با اتخاذ تدابیر قانونی و اجرایی لازم، شرایطی را فراهم کند که آموزش به صورت کیفی و کارآمد به دانش آموزان ارائه شود. این مسئولیت نه تنها به طور مستقیم به تامین منابع مالی و فنی برای بهبود کیفیت آموزش مربوط می شود، بلکه شامل نظارت مستمر بر روند آموزش، ارتقای توانمندی های معلمان و مدیران مدارس، و ایجاد نظام های ارزشیابی مناسب نیز می باشد.در نهایت، این مقاله به بررسی چالش ها و موانع موجود در اجرای مسئولیت های حقوقی دولت در زمینه تضمین کیفیت آموزش پرداخته و راهکارهایی برای رفع این موانع و بهبود وضعیت آموزش کشور بر اساس مفاد سند تحول بنیادین پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت حقوقی دولت ، تضمین کیفیت آموزش ، مفاد سند تحول بنیادین ، آموزش ، پرورش