بررسی اهمیت آموزش مهارت های اجتماعی و زندگی در موفقیت های تحصیلی و ساختار شخصیتی دانش آموزان ابتدایی

آموزش مهارت های اجتماعی و زندگی از ارکان اساسی در تربیت دانش آموزان ابتدایی به شمار می رود و نقش تعیین کننده ای در موفقیت های تحصیلی و رشد شخصیت آن ها دارد. دوران ابتدایی، یکی از مهم ترین مراحل شکل گیری شخصیت، باورها و عادات فردی و اجتماعی کودکان است. در این دوره، کودکان نه تنها با مفاهیم درسی آشنا می شوند، بلکه مهارت هایی را می آموزند که آن ها را برای تعاملات اجتماعی، حل مسئله، تصمیم گیری و مدیریت احساسات آماده می کند. ناتوانی در برقراری ارتباط موثر، کنترل هیجانات و همکاری با دیگران می تواند تاثیر منفی بر عملکرد تحصیلی و رشد فردی دانش آموزان بگذارد. در مقابل، کودکانی که مهارت های اجتماعی قوی تری دارند، معمولا در محیط مدرسه و اجتماع موفق تر عمل کرده، اعتمادبه نفس بیشتری دارند و از سلامت روانی بالاتری برخوردارند. بنابراین، توجه به آموزش این مهارت ها، نه تنها موجب بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود، بلکه آن ها را برای زندگی آینده و مواجهه با چالش های گوناگون آماده می کند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی اهمیت آموزش مهارت های اجتماعی و زندگی در موفقیت های تحصیلی و ساختار شخصیتی دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که آموزش مهارت های اجتماعی و زندگی در دانش آموزان ابتدایی نقشی اساسی در موفقیت های تحصیلی و شکل گیری ساختار شخصیتی آن ها دارد. این مهارت ها با تقویت اعتماد به نفس، بهبود روابط اجتماعی و توسعه مهارت های حل مسئله، موجب رشد همه جانبه دانش آموزان و دستیابی به موفقیت های تحصیلی و فردی می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، مهارت زندگی ، تحصیلی ، شخصیت ، دانش آموزان