رویکردهای کاربردی برای بهبود پیاده سازی یادگیری یادگیرنده محور در آموزش ابتدایی

در دهه های اخیر، نظام های آموزشی به سمت یادگیری یادگیرنده محور سوق یافته اند. این رویکرد بر اساس نظریات شناختی و ساخت گرایی تاکید دارد که در آن یادگیرندگان به عنوان عناصر فعال در فرایند یادگیری مشارکت دارند. در مدارس ابتدایی، این روش می تواند به افزایش انگیزه، تقویت تفکر انتقادی و ایجاد درک عمیق تر از مفاهیم درسی کمک کند. با این حال، اجرای موثر این رویکرد با چالش هایی همچون محدودیت های ساختاری، نقش معلمان و میزان مشارکت دانش آموزان همراه است. با وجود تاکید بر یادگیری یادگیرنده محور در اسناد تحولی آموزشی، بسیاری از مدارس ابتدایی همچنان از روش های سنتی معلم محور پیروی می کنند. این امر ممکن است موجب کاهش تعامل دانش آموزان، عدم توانمندی آن ها در حل مسائل و ضعف در یادگیری مستقل شود. بنابراین، شناسایی رویکردهای کاربردی و راهکارهای اجرایی برای تحقق یادگیری یادگیرنده محور در مدارس ابتدایی ضروری است. این پژوهش از روش تحقیق تحلیلی-توصیفی بهره می برد که در آن به بررسی اسناد، مطالعات پیشین و تجزیه وتحلیل رویکردهای موفق در پیاده سازی یادگیری یادگیرنده محور پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: یادگیری یادگیرنده محور ، آموزش ابتدایی ، یادگیری فعال ، روش های تدریس نوین.