تاثیر مهارت بنیادی خودکنترلی در رفتارهای دانش آموزان

خودکنترلی یکی از مهارت های بنیادین روانی است که تاثیر زیادی در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها دارد. این مهارت به توانایی فرد در کنترل و مدیریت افکار، احساسات و رفتارها، به ویژه در مواجهه با وسوسه ها و فشارهای محیطی اطلاق می شود در واقع، خودکنترلی به افراد این امکان را می دهد که از رفتارهای آنی و هیجانی خود اجتناب کنند و تصمیمات منطقی و معقولی بگیرند که به نفع آن ها در بلندمدت باشد. اهمیت خودکنترلی به حدی است که بسیاری از پژوهش ها نشان داده اند که این مهارت می تواند بر موفقیت های تحصیلی، اجتماعی، و حتی سلامت روانی افراد تاثیرگذار باشد دانش آموزان به عنوان یکی از مهم ترین گروه های سنی در جامعه، برای رشد و پیشرفت در زندگی خود نیازمند تقویت این مهارت هستند. در این میان، مربیان نقش حیاتی در تقویت مهارت های خودکنترلی دانش آموزان دارند. این مقاله به بررسی نحوه تقویت مهارت های خودکنترلی در دانش آموزان از طریق مربیان می پردازد و تاثیر این تقویت ها را بر بهبود عملکرد تحصیلی و روانی دانش آموزان بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

فضای مجازی ، تربیت دینی ، کرونا ، روش پدیدارشناسی