تاثیر محیط فیزیکی مدرسه بر سلامت روان کودکان در دوره ابتدایی

محیط فیزیکی به عنوان محیطی که کودکان بخش عمده ای از زمان خود را در آن سپری می کنند، نقش بسزایی در شکل گیری سلامت جسمی، روانی و اجتماعی آنان دارد. مدارس نه تنها محیطی برای آموزش و یادگیری، بلکه مکانی برای رشد اجتماعی و روانی کودکان هستند. طراحی مناسب محیط فیزیکی می تواند تاثیر مثبتی بر یادگیری، رفتار و سلامت روان کودکان داشته باشد. بنابراین، توجه به ابعاد فیزیکی و روان شناختی محیط فیزیکی ضروری است. سلامت روان کودکان از عوامل کلیدی در رشد و پیشرفت تحصیلی و شخصیتی آنان به شمار می رود. وجود مشکلات روانی می تواند فرآیند یادگیری را مختل کند و موجب کاهش عملکرد تحصیلی و افزایش رفتارهای منفی شود. از این رو، محیط فیزیکی مناسب به عنوان یکی از عوامل اثرگذار بر سلامت روان، می تواند محیطی امن، آرام و انگیزشی برای کودکان ایجاد کند. با توجه به این که کودکان دوره ابتدایی در سنین حساسی از رشد شناختی و عاطفی قرار دارند، بررسی تاثیر محیط فیزیکی بر سلامت روان این گروه، ضرورتی انکارناپذیر دارد. در بسیاری از مدارس، طراحی و ویژگی های محیط فیزیکی به گونه ای است که ممکن است نیازهای روانی کودکان را نادیده بگیرد. عواملی مانند نور، رنگ، دما، تهویه، میزان سر و صدا، تجهیزات و حتی چیدمان فضا می توانند تاثیرات قابل توجهی بر روحیه و سلامت روان کودکان داشته باشند. در صورت نامناسب بودن این عوامل، احتمال بروز استرس، اضطراب، کاهش انگیزه و حتی رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان افزایش می یابد. از طرفی، محیط فیزیکی مطلوب می تواند محیطی امن و جذاب فراهم کند که به بهبود سلامت روان و ارتقای یادگیری کمک کند. بنابراین، شناسایی ابعاد مختلف محیط فیزیکی و تاثیر آن بر سلامت روان کودکان دوره ابتدایی، به عنوان هدف اصلی این تحقیق، حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

محیط فیزیکی ، سلامت روان ، کودکان دوره ابتدایی ، طراحی محیط ، محیط یادگیری ، سلامت روان