ادبیات شبانی در ساحت ادبیات شفاهی بلوچی

فرهنگ عامه از بخش های مهم ادبیات هر ملتی می باشد که از نظر نوع و دایره شمول ، از تنوع ویژه ای برخوردار است و بخش اعظمی از این ادبیات قصه ها ، افسانه ها ، اسطوره ها ، ترانه ها ، تصنیف ها ، امثال و حکم ، چیستان ها و بازی های منظم را در بر می گیرد ، که در طول سده ها به طور شفاهی و نسل به نسل منتقل شده است . همه ژانرها و گونه های مهم ادبی در فولکلور دیده می شود . یکی از این گونه های ادبی ، ادبیات شبانی است که به طور ویژه ای مورد توجه پژوهشگران غربی قرار گرفته و موضوع جدیدی برای واکاوی در ادبیات عامیانه مردم ایران با زبان ها و چویش های مهم ادبی در فولکلور دیده می شود . یکی از این گونه های ادبی ، ادبیات شبانی است که به طور ویژه ای مورد توجه پژوهشگران غربی قرار گرفته و موضوع جدیدی برای واکاوی در ادبیات عامیانه مردم ایران با زبان ها و گویش های متنوع آن است . ادبیات شبانی که در غرب تحت عنوان پاستورال شناخته می شود آثار خلاقانه ای را در بر می گیرد که زندگی روستایی و مناظر آن را به شیوه ای ایده آل در برابر دیده مخاطب قرار می دهد . نگارندگان در این پژوهش براساس سبک زندگی منطقه جغرافیایی ویژه ، زبان و فرهنگ و ادبیات غنی مردمان بلوچ ، ادبیات شبانی مناطق مناطق روستایی شهرستان قصرقند را را مورد مطالعه قرار داده اند . فراهم کردن زمینه آشنایی بیشتر با ادبیات شبانی و بررسی جایگاه آن در ادبیات شفاهی بلوچی به ویژه بخش ادبیات عامیانه از اهداف این پژوهش است . نتایج مطالعات نشان می دهد افراد عادی ، در جریان امور امور زندگی و در ناکامی های اجتماعی ، حسرت ها و تمناهای زندگی به خلق آن پرداخته اند . این مقاله از روش جمع آوری تحقیقات به صورت منابع کتابخانه ای و روش میدانی استفاده شده است .

کلیدواژه ها:

ادبیات عامیانه ، ادبیات شفاهی ، ادبیات شبانی ، ادبیات بلوچی ، قصرقند