مروری بر مقایسه کارایی نمونه ادرار در تشخیص مورفین و کدئین در اجساد

مورفین به عنوان یک آگونیست کامل گیرنده های اپیوئیدی عمل می کند و فعالیت اصلی آن شامل سرکوب سیستم عصبی مرکزی و ایجاد اثرات مخربی مانند افت تنفسی، آپنه یا در موارد شدید ایست کامل تنفس است. این اثرات از طریق دپرس کردن مستقیم سیستم تنفسی اعمال می شوند و می توانند در نهایت منجر به کما شوند. در این مطالعه، از نمونه های ادرار و صفراء برای شناسایی مورفین استفاده شده است. معمولا در آنالیز داروهای سوءمصرف، نمونه های زیستی مانند ادرار، خون و کبد مورد بررسی قرار می گیرند. روش های متعددی برای استخراج و شناسایی مشتقات تریاک وجود دارد، اما کروماتوگرافی گازی به دلیل حساسیت و اختصاصی بودن، به عنوان یکی از روش های برتر در این زمینه شناخته می شود. افزایش بازیافت در فرآیند استخراج دارو، دقت و صحت نتایج را بهبود می بخشد. این تحقیق با هدف ارائه روشی دقیق و با بازیافت بالا برای استخراج و شناسایی کدئین و مورفین طراحی شده است.

کلیدواژه ها:

کدئین ، مورفین ، کروماتو گرافی گاز ، ادرار ، صفرا ، استخراج مایع.