نقش معلم به عنوان راهنما از آموزش محوری به یادگیری محوری

در نظام های آموزشی مدرن، نقش معلم از انتقال دهنده صرف دانش به راهنمایی برای یادگیری فعال تغییر یافته است. این مقاله به بررسی تحول نقش معلم از آموزش محوری به یادگیری محوری پرداخته و چگونگی تاثیر این تغییر بر کیفیت آموزش را تحلیل می کند. در رویکرد یادگیری محور، معلمان به عنوان تسهیل کننده فرآیند یادگیری، دانش آموزان را در مسیر کشف، تحلیل و تولید دانش همراهی می کنند. این تغییر مستلزم بهره گیری از روش های تدریس نوین، ایجاد محیط های یادگیری تعاملی و تاکید بر تفکر انتقادی، خلاقیت و خودراه بری در دانش آموزان است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که یادگیری محوری موجب افزایش انگیزه، مشارکت و درک عمیق تر مفاهیم در دانش آموزان می شود. همچنین، معلمان در این رویکرد به توسعه مهارت های راهنمایی، مدیریت کلاس و استفاده از فناوری های آموزشی نیاز دارند. مقاله حاضر با مرور ادبیات تحقیق، مزایا، چالش ها و راهکارهای گذار از آموزش محوری به یادگیری محوری را بررسی کرده و بر ضرورت بازنگری در برنامه های آموزشی و شیوه های تربیت معلم تاکید دارد. یافته ها نشان می دهد که تحقق یادگیری محوری نیازمند تغییر نگرش نظام آموزشی، حمایت سیاست گذاران و توانمندسازی معلمان است.

کلیدواژه ها:

نقش معلم ، یادگیری محوری ، آموزش محوری ، روش های تدریس ، تفکر انتقادی ، خودراه بری ، فناوری های آموزشی.