چگونه توانستم مشکل ناسزاگویی دانش آموزم به نام محمدمهدی رحمانی ،پایه دوم دبستان طالقانی ،منطقه بهارستان یک،سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۳ را کاهش دهم

هدف این پژوهش، کاهش مشکل ناسزاگویی دانش آموزی به نام محمدمهدی رحمانی، دانش آموز پایه دوم دبستان طالقانی منطقه بهارستان یک، در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ است. ناسزاگویی در محیط های آموزشی نه تنها بر روابط اجتماعی دانش آموزان تاثیر منفی می گذارد، بلکه می تواند فرآیند یادگیری را مختل کند. در این پژوهش، تلاش شده است تا با استفاده از روش های مختلف آموزشی و تربیتی، به کاهش این رفتار نادرست پرداخته شود. ابتدا با شناسایی علل و عوامل موثر در بروز این رفتار، روش های مداخلاتی طراحی و اجرا گردید. از جمله این مداخلات می توان به آموزش مهارت های اجتماعی، تقویت خودکنترلی، و استفاده از تکنیک های تقویت مثبت اشاره کرد. همچنین، ارزیابی پیشرفت دانش آموز از طریق مشاهده رفتارهای وی در کلاس و دریافت بازخورد از همکلاسی ها و معلمان صورت گرفت. نتایج نشان داد که پس از اجرای این مداخلات، رفتارهای ناسزاگویی محمدمهدی به طور قابل توجهی کاهش یافته و او توانسته است مهارت های ارتباطی خود را بهبود بخشد. استفاده از تشویق های مثبت و تاکید بر رفتارهای مناسب موجب ایجاد انگیزه در او شده و تعاملات اجتماعی اش به طور چشمگیری بهبود یافت. این پژوهش نشان می دهد که با اتخاذ رویکردهای موثر در تربیت اجتماعی و استفاده از شیوه های تقویت رفتار مثبت، می توان مشکلات رفتاری دانش آموزان را کاهش داد و فضای کلاس را به محیطی مثبت تر و سازنده تر تبدیل کرد. نتایج این پژوهش برای معلمان و مربیان مدارس می تواند راهکارهای موثری در مدیریت رفتار دانش آموزان و ارتقای روابط اجتماعی در کلاس ها باشد.

کلیدواژه ها:

ناسزاگویی ، مهارت های اجتماعی ، خودکنترلی ، تقویت مثبت ، رفتارهای نادرست ، آموزش تربیتی ، محیط کلاس ، مدیریت رفتار ، تعاملات اجتماعی ، دانش آموز