تاثیر ارزیابی کیفی بر شکل گیری خودانگاره مثبت دانش آموزان

در دنیای امروزی، یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در نظام های آموزشی، توجه به ابعاد روانی و اجتماعی دانش آموزان است. شکل گیری خودانگاره مثبت در میان دانش آموزان، یکی از اساسی ترین ارکان رشد شخصیتی و تحصیلی آنان به شمار می رود. خودانگاره، به معنای ادراک فرد از توانایی ها، ویژگی ها و ارزش های خود است و تاثیر عمیقی بر عملکرد تحصیلی، اعتماد به نفس و تعاملات اجتماعی او دارد. به همین دلیل، شناسایی و تقویت عوامل موثر در شکل گیری خودانگاره مثبت، می تواند به ارتقاء کیفیت آموزشی و کمک به دانش آموزان در رسیدن به اهداف تحصیلی و شخصی شان منجر شود. یکی از مهم ترین روش های ارزیابی در سیستم های آموزشی، ارزیابی کیفی است که به جای استفاده صرف از آزمون ها و معیارهای کمی، بر مبنای تحلیل و ارزیابی ویژگی های خاص و فردی دانش آموزان تاکید دارد. این نوع ارزیابی نه تنها به سنجش عملکرد تحصیلی می پردازد، بلکه به جنبه های روان شناختی و فردی دانش آموزان نیز توجه ویژه ای دارد. در این راستا، بررسی تاثیر ارزیابی کیفی بر شکل گیری خودانگاره مثبت دانش آموزان به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات روان شناسی آموزشی، می تواند به تحلیل و درک بهتر این فرایند کمک کند. در بسیاری از نظام های آموزشی، ارزیابی بیشتر بر اساس آزمون ها و نمرات عددی انجام می شود که ممکن است تاثیرات منفی بر خودانگاره دانش آموزان بگذارد. در این زمینه، پژوهش ها نشان داده اند که نمرات پایین می توانند باعث کاهش اعتماد به نفس و شکل گیری خودانگاره منفی در دانش آموزان شوند. از سوی دیگر، ارزیابی کیفی با تاکید بر ملاحظات فردی و توجه به پیشرفت های دانش آموزان در زمینه های مختلف می تواند به شکل گیری خودانگاره مثبت کمک کند. در این پژوهش، هدف اصلی بررسی این است که چگونه ارزیابی کیفی می تواند بر تقویت خودانگاره مثبت در دانش آموزان موثر واقع شود.واژگان کلیدی:

کلیدواژه ها:

ارزیابی کیفی ، خودانگاره مثبت ، دانش آموزان ، روان شناسی آموزشی ، اعتماد به نفس ، ارزیابی تحصیلی.