قدرت سیستم مدیریت منابع انسانی در مواقع بحران

در مواقع بحران، کارکنان برای کسب اطلاعات و راهنمایی به مدیران خود مراجعه می کنند. هنگامی که مدیران اطلاعات مشخص، نامتناقض و اجماع شده را به اشتراک می گذارند (که به عنوان قدرت سیستم مدیریت منابع انسانی [HRM] نیز شناخته می شود)، درک اطلاعات و درک آنچه از آنها انتظار می رود برای کارکنان آسان تر است. تا به امروز، تحقیقات عمدتا بر نتایج قدرت سیستم HRM متمرکز بوده اند، اما این تحقیقات در مورد عوامل موثر بر آن سکوت کرده اند. بنابراین، ما اطلاعات کمی در مورد عواملی که مدیران را هنگام به اشتراک گذاشتن اطلاعات با کارکنان خود تحت تاثیر قرار می دهند، داریم. با استفاده از بینش های حاصل از تحقیقات مرتبط با قدرت سیستم HRM، اسناد و زمینه های بین فرهنگی، ما بیان می کنیم که تعامل بین انگیزه مدیران (یعنی شدت بحران و شهرت یک سازمان) و باورهای کلی آنها (یعنی ارزش های فرهنگی ملی: اجتناب از عدم قطعیت و فاصله قدرت) می تواند قدرت سیستم HRM را در مواقع بحران توضیح دهد. برای آزمایش فرضیه های خود، از HLM به منظور تجزیه و تحلیل یک نمونه سه سطحی از 368 مشاهده دو هفته ای که در 34 دانشگاه در 15 کشور بودند استفاده کردیم. نتایج نشان می دهد که اثرات مثبت شدت بحران و شهرت یک سازمان بر به کارگیری قدرت سیستم HRM در کشورهای دارای اجتناب از عدم قطعیت بالا قوی تر، اما در کشورهای با فاصله قدرت بالا ضعیف تر بود. در پایان دستاوردهای نظری و عملی مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

اشتراک اطلاعات ، مدیریت بحران ، قدرت سیستم مدیریت منابع انسانی ، مدل هم تغییری تئوری اسناد ، کوید-19 ، بخش آموزش عالی