نقش حکومت های شیعی در گسترش فرهنگ تشیع در دکن

چکیده در سال 748 قمری علاءالدین حسن حکومت مستقل بهمنیان را در دکن-جنوب شبه قاره هند-تاسیس کرد و نزدیک به دو قرن به طول انجامید. بهمنیان در طول حکومت خویش به حمایت گسترده از سادات و شیعیان برآمدند و زمینه مناسبی را برای نفوذ شیعه دوازده امامی در دکن ایجاد کردند. با ضعف بهمنیان، پنج حکومت عادلشاهیان، نظامشاهیان، قطبشاهیان، عمادشاهیان و برید شاهیان از آن منشعب شد. در این میان حکومت های عادلشاهیان، نظامشاهیان و قطبشاهیان تشیع را مذهب رسمی خود اعلام نمودند و به نام اهل بیت پیامبر اکرم (ص) خطبه خواندند و چندی نگذشت که دو حکومت دیگر ضمیمه آنان شد. سوال اصلی این پژوهش این است که نقش قدرت و حاکمیت در ترویج فرهنگ و مذهب تشیع به چه میزانی بوده و حکومت ها با چه راهبردی به این هدف نائل آمدند؟ یافته ها نشان میدهد توجه برخی حکام به مسائل فرهنگی و میدان دادن به دانشمندان، سبب ترویج فرهنگ و مذهب تشیع شد. در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ایست، کوشش میشود نحوه تشکیل حکومت های شیعی و نقش برخی حاکمان آن در گسترش فرهنگ تشیع و تاثیرات آن بر نواحی دکن بررسی شود.

کلیدواژه ها:

بهمنیان ، دکن ، عادلشاهیان ، قطب شاهیان ، نظامشاهیان