نقش یادگیری مشارکتی در بهبود آموزش علوم تجربی در دوره ابتدایی

این مقاله به بررسی نقش یادگیری مشارکتی در بهبود آموزش علوم تجربی در دوره ابتدایی می پردازد. هدف اصلی پژوهش، شناسایی اثرات روش های یادگیری مشارکتی بر افزایش مشارکت دانش آموزان، بهبود درک مفهومی مطالب درسی و تقویت مهارت های تفکری و حل مسئله آن ها است. در این پژوهش ابتدا مروری جامع بر مبانی نظری و ادبیات موجود در زمینه یادگیری مشارکتی و کاربرد آن در آموزش علوم تجربی ارائه می شود. سپس روش شناسی تحقیق شامل طراحی پژوهش، جامعه و نمونه آماری، ابزارهای گردآوری داده (پرسشنامه، مشاهده کلاسی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته) و شیوه تحلیل داده ها تشریح می گردد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که استفاده از روش های یادگیری مشارکتی موجب افزایش مشارکت فعال دانش آموزان، بهبود درک مفهومی مفاهیم علمی و تقویت مهارت های اجتماعی و تفکری آنان می شود. در نهایت، با ارائه پیشنهادهایی کاربردی برای معلمان و مدیران آموزشی، راهکارهایی جهت ارتقای کیفیت آموزش علوم تجربی در دوره ابتدایی پیشنهاد می گردد. یافته های این پژوهش می تواند زمینه ساز پژوهش های آتی در حوزه استفاده از استراتژی های نوین آموزشی در مدارس ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، بهبود آموزش ، علوم تجربی ، دوره ابتدایی