نقش خانواده و مدرسه در شکل گیری هویت دانش آموزان

هویت دانش آموزان، به عنوان یکی از مهم ترین جنبه های رشد فردی و اجتماعی آن ها تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله خانواده و مدرسه قرار دارد. خانواده به عنوان نخستین نهاد اجتماعی، از طریق تعاملات عاطفی، الگوهای تربیتی، ارزش های فرهنگی و حمایت روانی، پایه های اولیه هویت فردی و اجتماعی دانش آموزان را شکل می دهد. در این میان، سبک های فرزندپروری، کیفیت روابط والدین با فرزندان و میزان مشارکت خانواده در فرایند آموزشی نقش بسزایی در تقویت یا تضعیف هویت دانش آموزان دارد. از سوی دیگر، مدرسه به عنوان دومین محیط مهم تربیتی، از طریق برنامه های درسی، شیوه های تدریس، روابط معلمان و دانش آموزان، و فرهنگ مدرسه، در تقویت هویت تحصیلی، اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان موثر است. آموزش های رسمی و غیررسمی، سیاست های مدرسه در زمینه پرورش تفکر انتقادی و استقلال فردی، و ایجاد فرصت هایی برای تعاملات اجتماعی سالم، در شکل گیری هویت دانش آموزان نقش کلیدی ایفا می کنند. تعامل هم افزایانه میان خانواده و مدرسه، از طریق ارتباط مستمر، هماهنگی ارزش ها و اهداف تربیتی، و مشارکت فعال والدین در امور مدرسه، می تواند موجب تقویت هویت مثبت در دانش آموزان شود. با این حال، چالش هایی همچون ناهماهنگی میان ارزش های خانوادگی و مدرسه ای، ضعف در ارتباط بین والدین و معلمان، و عدم توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان می تواند به سردرگمی هویتی و بحران های شخصیتی منجر شود. پژوهش حاضر با روش مروری، مطالعات مرتبط را بررسی کرده و ضمن تحلیل ابعاد مختلف نقش خانواده و مدرسه در شکل گیری هویت دانش آموزان، به ارائه پیشنهادهایی برای بهبود این فرایند می پردازد.

کلیدواژه ها:

هویت دانش آموزان ، خانواده ، مدرسه ، سبک های فرزندپروری