مدلی کارا مبتنی بر دیدگاه تصمیم گیری چند معیاره برای مقاوم سازی ساختمان های بتن مسلح کم ارتفاع (مطالعه موردی : شهر رودسر )

با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران در کمربند زلزله و وقوع مکرر زلزله های بزرگ، نیاز به تقویت و مقاوم سازی سازه ها در برابر زلزله امری ضروری است. انتخاب روش مقاوم سازی، به عواملی نظیر ویژگی های سازه، شرایط اجرایی و اقتصادی بستگی دارد و در صورتی که به درستی انجام نشود، ممکن است منجر به هدر رفت هزینه ها شود. هدف از مقاوم سازی، بهبود عملکرد اجزای سازه ها و افزایش مقاومت آن ها در برابر نیروهای زلزله است. در این تحقیق، برآنیم که با استفاده از مدل های نوین تصمیم گیری چند معیاره با توجه به پیچیدگی های موجود در محیط تصمیم گیری و اینکه داده ها، محیطی و سلیقه ای هستند، به مسئله مقاوم سازی ساختمان های بتن مسلح کم ارتفاع پرداخته و نتایج را در شهر رودسر اجرا نماییم. هدف این پژوهش، ارتقای دانش در زمینه مقاوم سازی ساختمان ها و تشویق به استفاده صحیح از مصالح جهت کاهش هزینه ها و حفظ سرمایه ملی است. پژوهش حاضر، حاصل پایان نامه کارشناسی ارشد جناب آقای ابراهیم ربانی در رشته مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت است که در سال ۱۳۹۸ در دانشکده موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی آیندگان تنکابن تحت راهنمایی جناب آقای دکتر سید احمد عدالت پناه از آن دفاع شده است.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، سازه ، زلزله ، AHP ، الیاف ، کامپوزیت های پلیمری