نقش هویت و باورهای بومی در شکل گیری اسطوره نارنج و ترنج

هویت به معنی هستی و وجود است که بر اساس آن فرد و مجموعه خصوصیات فردی و رفتاری او شناسایی می شود و بدین گونه یک فرد از دیگران متمایز می گردد. فرهنگ و میراث فرهنگی از جمله مولفه های مهم هویت ملی معرفی می گردند. در این راستا اسطوره به عنوان مقوله ای از ادبیات عامیانه (folklore) یکی از ابعاد میراث فرهنگی نا محسوس به شمار می رود که در آن می توان رد پای باورها، رسوم و سنت ها و حتی میراث زیست محیطی مبتنی بر پوشش گیاهی و جانوری را مشاهده کرد. به طور بسیار نادر و کمیابی هویت ملی و میراث فرهنگی از دیدگاه اسطوره شناسی مورد بحث قرار گرفته است. از این رو در این مقاله سعی شده است تجلی هویت و باور های بومی و ملی را در اسطوره نارنج و ترنج و روایت های لاری و قزوینی این اسطوره مورد بررسی قرار گیرد. نتایج تحقیق نشان می دهد که اسطوره ها تجلی کامل هویت ملی می باشند که تمامی ابعاد میراث فرهنگی نا محسوس اعم از باور، رسوم، آیین، سنت و زبان را در خود جای داده اند و این امر در داستان نارنج و ترنج و دو روایت لاری و قزوینی آن به خوبی مشهود است.

کلیدواژه ها:

هویت ، اسطوره ، نارنج و ترنج ، میراث فرهنگی نامحسوس ، باور های بومی ، ادبیات عامیانه.