بررسی میزان مواجهه رانندگان اتوبوس های واحد با BTEX و ذرات معلق هوا (مطالعه موردی: در شرق شهر اهواز)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 70
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARTE-4-37_021
تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1403
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: ترکیبات BTEX و ذرات معلق pm۱۰ ناشی از فعالیت های مختلف در سطح شهر سلامت رانندگان اتوبوس های شهری که به اقتضای شغلشان در معرض مستقیم این آلاینده ها هستند را تهدید می نماید، از طرفی رانندگان اتوبوس شاغل در بخش حمل و نقل شهری بخش قابل توجهی از وقت خود را در اتوبوس ها می گذرانند که مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان غلظت این آلاینده ها و مشخص نمودن وضعیت اتوبوس های شهر اهواز از نظر کیفیت هوای داخل کابین اتوبوس ها در فصل تابستان سال ۱۳۹۴ در قسمت شرق شهر اهواز صورت گرفته است. وسایل و روش ها: در این بررسی چهار مسیر حرکت اتوبوس های واحد در قسمت شرق شهر اهواز با در نظر گرفتن اتوبوس های اسکانیا، شهاب، ایویکو و بنز و با سه بار تکرار انتخاب که برای ترکیبات آلی فرار BTEX روش استاندارد NIOSH ۱۵۰۱ و برای اندازه گیری ذرات معلق PM۱۰ از دستگاه DUST TRAK ساخت کشور امریکا استفاده شده است. یافته ها: در طول نمونه برداری میانگین غلظت برای بنزن، تولوئن، زایلن، اتیل بنزن و ذرات معلق PM۱۰ به ترتیب ۱. ۱±۲. ۱۶، ۱. ۰۴±۱. ۸۵، ۰. ۰۸±۰. ۰۱۲، ۰. ۹±۰. ۰۲۲ و ۱۵. ۰۶±۴۳. ۶۸ میکروگرم بر متر مکعب بدست آمده که مقدار آن کمتر از استانداردهای داخلی و بین المللی است. همچنین نتایج بدست آمده برای ریسک موجود بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن به ترتیب ۶- ۱۰*۱. ۵، ۶- ۱۰*۲. ۱، ۷- ۱۰*۳ و ۸- ۱۰*۵. ۵ و برای ریسک مجاز ۵- ۱۰*۲. ۱، ۵- ۱۰*۵. ۸، ۲- ۱۰*۲. ۳ و ۴- ۱۰*۲. ۳ می باشد. استنتاج: یافته های حاصل از این تحقیق بیانگر این است که اگه چه رانندگان اتوبوس واحد در معرض این آلاینده های هوا هستند اما میزان غلظت آلاینده های مورد مطالعه در طول نمونه برداری در کابین اتوبوس ها کمتر از حد استاندارد ها بوده و نتایج حاصله از ریسک موجود و مجاز نشان می دهد که میزان مواجهه رانندگان اتوبوس های شرکت واحد در شرق شهر اهواز با آلاینده های مورد مطالعه در تحقیق حاضر، نشانگراین نکته بوده که ریسک موجود کمتر از ریسک مجاز می باشد.
نویسندگان
یوسف شکاری
دانشجوی دکتری رشته مهندسی محیط زیست گرایش: آلودگی هوا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، ایران