آموزش مبتنی بر خلاقیت و توانمندی دانش آموزان در مدارس

در دنیای امروز، یکی از مهم ترین مهارت ها برای دانش آموزان، توانمندی در تفکر خلاقانه و حل مسائل به روش های نوآورانه است. این مهارت نه تنها در محیط های آموزشی بلکه در زندگی روزمره و حرفه ای نیز اهمیت بسیاری دارد. در این راستا، آموزش مبتنی بر خلاقیت به عنوان رویکردی کلیدی در نظام های آموزشی جهانی مطرح شده است. والدین به عنوان اولین مربیان کودکان، نقش بی بدیلی در فرآیند یادگیری و پرورش خلاقیت دارند. آن ها می توانند با ایجاد محیطی حمایتی و فراهم آوردن شرایط لازم برای رشد و شکوفایی استعدادهای نهفته فرزندان، در بهبود فرآیند یادگیری و تقویت خلاقیت آنها تاثیرگذار باشند .پژوهش ها نشان می دهند که والدین با ارائه فرصت های مناسب برای تفکر آزاد، تشویق به حل مسئله به صورت خلاقانه، و استفاده از روش های آموزشی غیررسمی می توانند زمینه ساز پرورش خلاقیت در فرزندان خود شوند. همچنین، والدین با تامین فضای امن و حمایتی، می توانند به تقویت اعتماد به نفس فرزندان خود کمک کرده و آنان را به جستجوی ایده های نوآورانه و تفکر انتقادی تشویق کنند. در این راستا، سبک های فرزندپروری، نوع تعامل والدین با فرزندان و محیط خانوادگی، همگی عواملی هستند که تاثیر مستقیمی بر توانمندی های خلاقانه کودکان دارند . نقش والدین در حمایت از یادگیری مبتنی بر خلاقیت به شدت به نوع نگرش های آنان نسبت به آموزش، یادگیری و خلاقیت بستگی دارد. به علاوه، والدین باید خود الگوهای خلاقانه و نوآورانه را در زندگی روزمره به نمایش بگذارند تا فرزندان از آن ها الگوبرداری کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر خلاقیت ، نقش والدین ، پرورش خلاقیت ، آموزش غیررسمی