رابطه میان یادگیری مشارکتی ومهارت های اجتماعی درپیشرفت تحصیلی دانش آموزان

آموزش و پرورش یک فرآیند سیستماتیک است و تمرکز آن بر آموزش و همچنین یادگیری میباشد. روشهای تدریس در امر یادگیری نقش کلیدی دارد و دادن دستورالعمل به دانش آموز مانند یک کشتی خالی که هر نوع اطلاعات را میتوان به آن انتقال داد کارساز نیست بنابراین نظام آموزشی باید به دانش آموزان شیوه های تفکر را آموزش دهد و آنها را افرادی خلاق مبتکر، خودکار آمد. خودانگیخته و خود تنظیم بار آورد. از جمله روشهای تدریس که سبب میشود فراگیران هم مستقل باشند و هم تفکر انتقادی و احترام به یکدیگر را بیاموزند روش تدریس مشارکتی است. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثرات یادگیری مشارکتی و آموزش سنتی بر افزایش انگیزه بر روی عواملی همچون موفقیت تحصیلی خودکارآمدی مهارت اجتماعی و عزت نفس است. روش تحقیق در این مطالعه از نوع کتابخانه ای علمی ترویجی میباشدآموزش مشارکتی یک فرایند گروهی است که می تواند تاثیرات فوق العاده بر روند تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. نتایج نشان دادند که عواملی مانند موفقیت تحصیلی خودکارآمدی مهارت اجتماعی و عزت نفس با افزایش انگیزه در گروه آموزش مشارکتی نسبت به آموزش سنتی رابطه مستقیم داشته است

کلیدواژه ها:

کلید واژگان: یادگیری مشارکتی ، آموزش سنتی ، انگیزه موفقیت تحصیلی ، خودکارآمدی مهارت اجتماعی ، عزت نفس ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموز ، معلم