یادگیری مبتنی بر بازی و گیمیفیکیشن برای بهبود مهارت ها در دانش آموزان

آموزش در دوران کودکی به یک موضوع رایج سیاست عمومی تبدیل شده است. تاثیر جدی بر شخصیت، تربیت، تحصیل، اجتماعی شدن، رشد و موفقیت تحصیلی کودک از دوره پیش دبستانی تا دانشگاه و بعد از آن دارد. به طور کلی، روش های تدریس سنتی معمولا ساختار یادگیری ثابتی دارند که کودک را در ایجاد انگیزه، خلاقیت و نوآوری ناتوان می کند. فراگیران دستورالعمل های نظری را به جای عملی دریافت می کنند که آنها را از نگهداری و یادآوری سریعتر مفاهیم و اطلاعات منصرف می کند. علاوه بر این، آموزش سنتی معمولا فاقد جلب توجه کامل فراگیران است که باعث کاهش تعامل، مشارکت و سرمایه گذاری آنها در محتوا می شود. بنابراین، توسعه رویکردهای نوآورانه برای ارائه آموزش بهتر، راه موثری برای رسیدگی به این مشکل است. از سوی دیگر، تحقیقات اخیر در زمینه های علوم شناختی و علوم اعصاب تربیتی نشان می دهد که یادگیری مبتنی بر بازی یک رویکرد امیدوارکننده برای استفاده در آموزش دوران کودکی است. چهار عامل کلیدی موفقیت برای یادگیری برای تقویت مهارت های کودکان شناسایی شده است که عبارتند از توجه، مشارکت فعال، بازخورد و تثبیت. بنابراین، رویکرد پیشنهادی یک رویکرد یادگیری مبتنی بر بازی دیجیتال را ارائه می کند که بازی های جدی را تقویت می کند که جنبه آموزشی رویکرد مونته سوری را تقویت می کند. هدف ما بهبود مهارت های کودکان در سال های اولیه تحصیل از طریق یادگیری مبتنی بر بازی و گیمیفیکیشن است. هدف آن ارائه طیف گسترده ای از فعالیت های جدی بازی و تجربیات چالش برانگیز در یک محیط تعاملی برای کودکان است.

کلیدواژه ها:

آموزش در دوران کودکی ، بازی های جدی ، گیمیفیکیشن ، علوم اعصاب تربیتی ، ارکان یادگیری