هم سنجی سبک های سنتی و هوشمند آموزش ریاضی

هدف این پژوهش هم سنجی روش های سنتی و هوشمند در آموزش ریاضی و تاثیر آن ها بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان است. روش های سنتی آموزش، شامل تدریس مستقیم و استفاده از تخته سیاه، بر اساس تعامل معلم-دانش آموز استوارند و در آن ها تمرکز بیشتر بر انتقال اطلاعات به دانش آموزان است (نیک خواه، ۱۳۹۸). از سوی دیگر، روش های هوشمند آموزش، که شامل استفاده از فناوری های نوین مانند اپلیکیشن های آموزشی، نرم افزارهای یادگیری و تدریس آنلاین است، امکان یادگیری تعاملی و شخصی سازی شده را برای دانش آموزان فراهم می کند (رحمانی و همکاران، ۱۴۰۰). پژوهش ها نشان می دهند که استفاده از فناوری در آموزش ریاضی می تواند به طور چشمگیری مشارکت و انگیزه دانش آموزان را افزایش دهد و یادگیری را به صورت جذاب تری ارائه دهد (عباسی، ۱۳۹۹). نتایج این مطالعه نشان می دهد که روش های هوشمند به ویژه در کلاس های بزرگ و محیط های آنلاین تاثیر مثبت تری بر ارتقاء یادگیری و درک مفاهیم ریاضی دارند. در مقابل، روش های سنتی به ویژه در مواردی که نیاز به ارتباط مستقیم با معلم وجود دارد، هنوز هم از اهمیت ویژه ای برخوردارند (خراسانی، ۱۴۰۱). این تحقیق نشان می دهد که ترکیب هر دو روش می تواند بهترین نتیجه را در فرآیند یاددهی-یادگیری به ارمغان آورد.

کلیدواژه ها:

هوشمند ، آموزش ، سنتی ، یادگیری ، ارتباط ، فناوری .