بررسی نقش یادگیری همیارانه در تقویت تعاملات اجتماعی دانش آموزان

چکیدهیادگیری همیارانه به عنوان یک روش نوین در فرآیندهای آموزشی، تاثیرات مثبتی بر بهبود مهارت های اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان دارد. این رویکرد آموزشی، برخلاف روش های سنتی، بر همکاری فعال و تبادل اطلاعات میان دانش آموزان در گروه های کوچک تاکید دارد و در آن هر فرد مسئولیت کمک به یادگیری دیگران را بر عهده دارد. هدف اصلی این مقاله بررسی نقش یادگیری همیارانه در تقویت تعاملات اجتماعی دانش آموزان است. از طریق مشارکت در فعالیت های گروهی، دانش آموزان علاوه بر کسب دانش علمی، مهارت های اجتماعی خود را تقویت کرده و با بهبود مهارت های ارتباطی و همکاری، تعاملات اجتماعی مثبتی را تجربه می کنند. پژوهش های مختلف نشان داده اند که این روش باعث افزایش انگیزه تحصیلی، تقویت اعتماد به نفس، بهبود روابط بین فردی و افزایش توانمندی های اجتماعی دانش آموزان می شود. علاوه بر این، یادگیری همیارانه می تواند به کاهش مشکلاتی همچون انزوای اجتماعی و افزایش همدلی و مشارکت در گروه های آموزشی منجر شود. این تحقیق همچنین به بررسی چالش های موجود در پیاده سازی این رویکرد در مدارس پرداخته و تاکید دارد که برای دستیابی به نتایج مطلوب، نیاز به مدیریت دقیق و برنامه ریزی موثر در اجرای یادگیری همیارانه در محیط های آموزشی وجود دارد. نتایج این مقاله می تواند به معلمان و مسئولان آموزشی کمک کند تا از این روش به طور بهینه بهره برداری کرده و به تقویت تعاملات اجتماعی و رشد تحصیلی دانش آموزان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری همیارانه ، تعاملات اجتماعی ، مهارت های اجتماعی ، آموزش مشارکتی