مقایسه روشهای طبقه بندی تصاویر در بررسی و ارزیابی توسعه مناطق شهری بر اساس تصاویر ماهواره ای سنتینل ۲ (مطالعه موردی منطقه ۲۲ تهران)

توسعه فیزیکی شهر ها و گسترش ابعاد آن، یکی از عوامل مهم در تغییرات اراضی شهری به شمار می رود که پیامد های متعدد زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی را به دنبال دارد. عدم کنترل و مدیریت این بحران ها، به بسیاری از امکانات بالقوه شهری آسیب وارد کرده و عملا سرمایه ملی را از بین می برد. از این رو، در اختیار داشتن داده های بهنگام و استخراج داده های مورد نیاز از طریق پردازش داده ها دارای اهمیت فراوانی می باشد. در چند دهه گذشته ، شهر تهران، با رشد و توسعه شهری و شهرک های پیرامونی متعددی مواجه بوده که این مسئله ، موجب تغییرات وسیعی در اراضی شهری تهران و نواحی پیرامون شده است . در پژوهش حاضر با استفاده از تصاویر سنیتنل ۲ به پایش و تغییرات توسعه شهری منطقه ۲۲ تهران از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۳ پرداخته شد. تصاویر پس از مراحل پیش پردازش، براساس چهار طبقه آبی ، گیاهان، شهری و بایر در نرم افزار ENVI طبقه بندی شده و چهار روش اختلاف تصویر، شبکه عصبی مصنوعی ، درخت تصمیم و تجزیه و تحلیل مولفه اصلی با هم مقایسه شده است . نتایج پردازش و طبقه بندی تصاویر نشان می دهد که اراضی به طور پیوسته با رشد همراه بوده است . با بکارگیری روش ارائه شده در این تحقیق ، شاخص برآوردگر دقت برای روش های اختلاف تصویر، شبکه عصبی مصنوعی ، درخت تصمیم و تجزیه و تحلیل مولفه اصلی به ترتیب برابر %۷۰ ، %۸۸ ، %۹۰ و %۶۷ می باشد. همچنین ضریب کاپا در این روش ها به ترتیب برابر ۰,۷۸، ۰,۸۵ ، ۰,۹۱ و ۰,۷۱ میباشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد روش درخت تصمیم از روش های دیگر بهتر عمل کرده است . در مجموع به دلیل توسعه فعالیت های صنعتی و گردشگری در پیرامون شهر از میزان اراضی دامنه ها و کشاورزی کاسته شده و پهنه شهر توسعه پیدا کرده است .

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی شهری ، سنجش ازدور ، سنتینل ۲ ، منظقه ۲۲ تهران ، پایش تغییرات.