نقش مهندسی بهداشت حرفه ای در کاهش ردپای کربن فرآیند گالوانیزاسیون ورق به روشغوطه وری گرم پیوسته (مطالعه موردی شرکت فولاد امیرکبیر کاشان)

در چند دهه اخیر انتشار بیشتر آلاینده های کربن ناشی از مصرف انرژی، اثرات مخرب بیشتری را بر محیط زیست گذاشته است. سهم برخی صنایع و بخش های تولیدی نسبت به سایر بخش ها بیشتر و از کشوری به کشور دیگر ممکن است، متفاوت باشد. انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان یکی از گازهای گلخانه ای، با برخی از فعالیت های بشری در حال افزایش بوده و خطراتی را برای سلامت انسان به صورت مستقیم و نیز با تاثیر بر تغییر اقلیم به دنبال دارد. استفاده از روش ارزیابی چرخه حیات محصول به خوبی می تواند اثرات زیست محیطی در کلیه مراحل چرخه حیات تولید ورق گالوانیزه را مشخص نماید. در این پژوهش به محاسبه و مقایسه ردپای کربن محصولات ورق گالوانیزه تولید شده در شرکت فولاد امیرکبیر با استفاده از رویکرد ارزیابی چرخه حیات محصول پرداخته شده و انتشار مستقیم و غیر مستقیم طی سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ محاسبه گردیده است.بر این اساس در سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ میزان انتشار کربن دی اکسید معادل به ازای یک تن ورق گالوانیزه به ترتیب ۱۵۸.۴۹ و ۱۴۵.۹۷ کیلوگرم برتن محاسبه گردید. همچنین نتایج نشان داد که نقش کنترل های فنی مهندسی بهداشت حرفه ای نقش بسزایی در میزان کاهش ردپا کربن دارد .

کلیدواژه ها:

ردپای کربن ، ورق گالوانیزه ، چرخه حیات محصول ، دی اکسید کربن ، بهداشت حرفه ای