علوم و فناوری های شناختی

علوم شناختی اصطلاحی برای «علوم ذهن شناسی (علم های شناخت ذهن) است که توسط اولریک نیسر انتخاب شده و به طور ساده به صورت «پژوهش علمی درباره ذهن و مغز» تعریف می شود و امروزه علوم شناختی یکی از شاخه های علوم تجربی (Experimental science) محسوب می گردد. این رشته دانشگاهی شاخه ای میان رشته ای می باشد که از ادغام و هم افزایی رشته های مختلفی مانند روان شناسی، فلسفه ذهن، عصب شناسی، زبان شناسی، انسان شناسی، علوم رایانه و هوش مصنوعی تشکیل شده است. این علم به بررسی ماهیت فعالیت های ذهنی مانند تفکر، طبقه بندی و فرایندهایی که انجام این فعالیت ها را ممکن می کند می پردازد. به صورت مشخص تر از جمله اهداف اصلی این رشته پژوهش در زمینه ادراک و بازشناسی، توجه، حافظه و یادگیری، زبان، استدلال و تفکر، قضاوت، برنامه ریزی، تصمیم گیری و … است.در واقع علوم شناختی به بررسی این مطلب می پردازد که ذهن چگونه از خود و جهان و جامعه شناخت پیدا می کند. عوامل اثرگذار بر شناخت ذهن چه عواملی هستند. که عوامل را به طور کلی به دو بخش درونی و بیرونی می توان تقسیم کرد. عوامل درونی نیز دو قسمت کلی است عوامل فیزیکی بدن و عوامل روانی و ذهنی فرد و از طرف دیگر عوامل بیرونی از قبیل فرهنگ جامعه، اخلاق جامعه، اقتصاد جامعه و …. همه این عوامل در شیوه شناخت ذهن از واقعیت ها اثرگذار است.محققین این رشته در ابتدا سعی داشتند که تفکر انسان را به اجزاء کوچکتری تقسیم کرده، و قوانین مشخصی برای کنار هم قرار گرفتن این اجزا بیابند. به عقیده آن ها تفکرات مختلف ناشی از آرایش های مختلف این واحدهای کوچک تر فکری بود. بعدها نظریاتی جایگزین مطرح شد که بر اساس آن ها، منشا ادراکات مختلف، کم یا زیاد شدن شدت اتصالات خاصی در مغز شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

علوم ، فناوری های شناختی ، علوم شناختی ، عملیات