رادارهای MIMO شناختی: انقلاب هوش مصنوعی در میدان نبرد

رادار شناختی پارادایمی جدید برای تصور نسل رادار بعدی است که با ویژگی های منحصر به فرد و شگفت انگیز الهام گرفته از توانایی های ذهنی و فرآیندهای مرتبط با دانش شناخته می شود و در چند سال اخیر توجه زیادی را در جوامع راداری به خود جلب کرده است. مفهوم کلیدی این است که عملکرد سیستم رادار را می توان از طریق یک بازخورد پیوسته و هماهنگ بین فرستنده و گیرنده که مستلزم انطباق دینامیکی از الگوریتم های حسگر با زمینه عملیاتی و پاسخ های محیطی است، افزایش داد. این مقاله اصول کلی به کار رفته در رادار شناختی را مورد بحث قرار می دهد و سپس به معرفی نمونه ای از این رادارها که به عنوان رادار های MIMO (چند ورودی چند خروجی) می پردازد. پس از موفقیتهای سامانه های چند ورودی- چند خروجی درحوزه مخابرات، ایده به کارگیری این سامانه ها در حوزه رادار مطرح شد. اساس کار این فناوری استفاده از دو یا چند آنتن در هر دو سمت گیرنده و فرستنده است. سیگنالهای ارسالی از فرستنده از دو یا چند آنتن ساطع و منتشر میشود و در گیرنده دو یا چند آنتن به جذب سیگنال میپردازند. در انتهای مدار مخابراتی این سیگنالها که از ورودیهای مختلفی رسیده است، با یکدیگر ترکیب میشوند و در نهایت خطا به حداقل رسیده و سرعت انتقال اطلاعات به مقدار بیشینه افزایش می یابد. در ادامه بعد از بیان مزیت های به کار رفته در این دست حسگر ها به مزیت های بکار رفته از ورود به حوزه های شناختی در عرصه حسگر های مروبوطه پرداخته و در انتها راهکارهای مزیتی ورود و بکارگیری حسگرهای حوزه شناختی در برتری سازی جنگ های آینده خواهیم پرداخت و مسیر را برای پژوهش های آتی در این حوزه نمایان می نماییم.

کلیدواژه ها:

رادار شناختی ، رادار چند ورودی چند خروجی ، شناخت ، حسگر ، انطباق دینامیکی