چگونه دانش آموزی که افکار و تمایل به خودکشی داشت را به زندگی امیدوار کردم؟

نوجوانی مرحله مهمی از رشد است که ممکن است با اختلالات روانشناختی از جمله افسردگی و خودکشی به ویژه در دختران نوجوان همراه شود(ایزانلو و همکاران ،۱۴۰۲). شیوع افکار خودکشی در طول دوره نوجوانی بین ۱/۱۲ تا ۹/۲۹ تخمین زده میشود. افکار خودکشی گرایانه پیش بینی کننده ی موثری برای اقدام به خودکشی است و معمولا با احساساتی نظیر ناامیدی و بیچارگی همراه است(رشیدی، چوب فروش زاده و متقی ،۱۴۰۱). هدف پژوهش حاضر که به روش توصیفی از نوع اقدام پژوهی انجام شده است ،کاهش خطر اقدام به خودکشی و مهار افکارخودکشی دانش آموزی است که با واقعه سوگ مادر مواجه شده است. در این پژوهش با مطالعه پیشینه و تحقیقات مرتبط و بهره گیری از ابزارهای پرسشنامه و مصاحبه، دلایل تمایل به خودکشی و راهکارهای پیشگیری آن مورد بررسی قرار گرفت. بهترین راهکارهای قابل اجرا با توجه به بیشترین تاثیری که در بهبود وضعیت داشت( مشاوره سوگ، ایجاد شبکه حمایتی و درمان شناختی رفتاری مختصر) انتخاب و اجرا گردید. نتایج نشان داد که راه حل های انتخابی اثربخش بوده و توانسته است به طور معناداری افکار و تمایل به خودکشی دانش آموز مورد نظر را کاهش دهد. به طوریکه این میزان از۶۰ درصد به۱۰ درصد کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

نوجوانی ، خودکشی ، سوگ ، اقدام پژوهی