تعیین اثربخشی درمان پرهیز مدار- ایمان مدار بر ولع مصرف مواد و سبک های مقابله با استرس در مصرف کنندگان مواد صنعتی مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد شهر کرمان

پژوهش حاضر بدنبال تعیین اثربخشی درمان پرهیز مدار- ایمان مدار بر ولع مصرف مواد و سبک های مقابله با استرس در مصرف کنندگان مواد صنعتی مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد شهر کرمان در سال ۱۴۰۱بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مصرف کنندگان مواد صنعتی مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد شهر کرمان در سال ۱۴۰۱ و به تعداد ۳۴۲۰ نفر می باشند نمونه پژوهش شامل ۳۰نفر که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین خواهند شد(هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایش در درمان ایمان مدار-پرهیزمدار قرار گرفت و گروه کنترل درمان را دریافت نکرد. ابزار این پژوهش پرسشنامه راهبردهای رویارویی با استرس اندلر و پارکر (۱۹۹۰)، پرسشنامه ولع مصرف مواد فدردی، برعرفان و ضیایی (۲۰۰۸) بوده است. نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که یافته ها حاکی از آن است که از نظر ولع مصرف مواد تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله بعد از مداخله وجود داشت و ۲۱ درصد از این تفاوت به وسیله درمان پرهیز مدار-ایمان مدار قابل تبیین است همچنین نتایج نشان داد نمره ولع مصرف مواد در گروه آزمایش به صورت معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین یافته ها حاکی از آن است که از نظر سبک مقابله با استرس مساله مدار، هیجان مدار، اجتنابی (حواسپرتی) ، اجتنابی (مشغولیت اجتماعی) تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله بعد از مداخله وجود داشت و ۲۷ درصد از این تفاوت مساله مدار و ۴۶ درصد از تفاوت هیجان مدار و ۴۳ درصد از تفاوت اجتنابی(حواسپرتی) ، ۵۴ درصد از اجتنابی (مشغولیت اجتماعی) به وسیله درمان پرهیز مدار-ایمان مدار قابل تبیین است . همچنین نتایج نشان داد نمره سبک مقابله با استرس مساله مدار در گروه آزمایش به صورت معناداری بیشتر از گروه کنترل بود و همچنین نمره سبک مقابله با استرس هیجان مدار و اجتنابی(حواسپرتی) و اجتنابی (مشغولیت اجتماعی ) در گروه آزمایش به صورت معناداری کمتر از گروه کنترل بود

کلیدواژه ها:

درمان ایمان مدار-پرهیزمدار ، ولع مصرف مواد ، سبک های مقابله با استرس