ژئومورفولوژی و پهنه بندی فرسایش در حوضه آبریز رودخانه ایرندگان

ژئومورفولوژی به عنوان علمی که به مطالعه شکل ها و فرآیندهای زمین شناسی می پردازد، نقش بسزایی در درک و تحلیل پدیده های طبیعی و تاثیرات آن ها بر محیط زیست ایفا می کند. در این راستا، حوضه آبریز رودخانه ایرندگان به عنوان یک منطقه مهم از نظر ژئومورفولوژیکی و هیدرولوژیکی مورد توجه قرار گرفته است. این حوضه با ویژگی های خاص توپوگرافی، اقلیمی و زمین شناسی خود، شرایط مناسبی برای بررسی الگوهای فرسایش و رسوب گذاری فراهم می آورد. از این رو مقاله حاضر به دنبال تحلیل ژئومورفولوژی و پهنه بندی فرسایش در حوضه آبریز رودخانه ایرندگان در استان سیستان و بلوچستان است. این تحقیق به لحاظ ماهیت، توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف نظری- کاربردی می باشد. جهت تبیین مبانی نظری از مطالعات کتابخانه ای - اسنادی استفاده خواهد شد و با بیان توصیفی از ویژگی های تحقیق و چگونگی انجام آن به تعریف مفاهیم به کار برده شده پرداخته میشود. به منظور تکمیل یافته های تحقیق از بررسی های میدانی به همراه تحلیل های نرم افزاری در چارچوب مدلهای کمی برای سنجش اثرات وضعیت فرسایش حوضه آبریز استفاده میشود این مطالعه به بررسی فرسایش و رسوب زایی در حوضه آبریز رودخانه ایرندگان با استفاده از مدل مارکوس پرداخته است. با تحلیل ماتریس های کمی و نرمال، عوامل موثر بر فرسایش شامل کیفیت آب، اقلیم، رواناب، توپوگرافی، پوشش زمین و کاربری اطراف شناسایی شدند. نتایج نشان داد که پوشش زمین تاثیر عمده ای بر میزان فرسایش دارد، در حالی که رواناب و توپوگرافی نیز نقش مهمی ایفا می کنند. اینیافته ها می تواند به بهبود مدیریت منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست کمک کند.

کلیدواژه ها:

ژئومورفولوژی ، پهنه بندی فرسایش ، حوضه آبریز ، رودخانه ایرندگان