بررسی اثرات اسیدیفایر تجاری (مکسید) بر عمکلرد، سلامت دستگاه گوارش و اندام حرکتی جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر مصرف اسیدیفایر تجاری (مکسید) بر عمکلرد، سلامت دستگاه گوارش و اندام حرکتیجوجه های گوشتی انجام شد. در این تحقیق تعداد ۲۴۰ قطعه جوجه نر یک روزه گوشتی سویه راس ۳۰۸ به ۴ تیمار، ۵تکرار و ۱۲ قطعه جوجه در هر تکرار، اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) جیره حاوی صفر درصد اسیدیفایر(جیره شاهد)؛ ۲) جیره حاوی ۱ / ۰ درصد اسیدیفایر؛ ۳) جیره حاوی ۲ / ۰ درصد اسیدیفایر؛ ۴) جیره حاوی ۳ / ۰ درصداسیدیفایر بودند. صفات مورد اندازه گیری در این مطالعه اعم از خوراک مصرفی، وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات،شاخص کارائی تولید، pH قسمت های مختلف دستگاه گوارش، غلظت عناصر معدنی استخوان درش تنی بود. نتایج نشان دادزمانیکه سطح بالاتری از اسیدیفایر به جیره اضافه شد وزن بدن نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (P≤۰.۰۵). در دوره پایانیگروه های دریافت کننده ۲ / ۰ درصد اسیدیفایر مکسید بیشترین خوراک را مصرف کردند (P>۰.۰۵). ضریب تبدیل غذایی درتمام دوره های پرورش از نظر روابط خطی (P≤۰.۰۵) و درجه دوم (P≤۰.۰۰۱) معنی دار بودند، و بهترین عملکرد مربوط بهجیره حاوی ۱ / ۰ درصد اسیدیفایر بود. از نظر درصد تلفات، درصد زندمانی و شاخص کارایی تولید تفاوت معنی داری بینگروه های مختلف وجود داشت (۰.۰۱ ≥ P). استفاده از مکمل اسیدیفایر تجاری pH دئودنوم و ژژنوم را کاهش داد. غلظت فسفربرخلاف غلظت عناصر کلسیم و منیزیم استخوان درش تنی تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت (P>۰.۰۵). همچنینجیره های آزمایشی بر خاکستر، وزن نسبی و قطر خارجی استخوان درش تنی تاثیر معنی دار نداشت. به طور کلی نتایج اینمطالعه نشان میدهد که اسیدیفایرها تا سطح ۲ / ۰ درصد در جیره جوجه های گوشتی بهترین غلظت بود و در بسیاری ازپارامترهای مورد اندازه گیری این سطح از مصرف اسیدیفایر نتایج بهتری نشان داد.

کلیدواژه ها:

اسیدیفایر ، عملکرد ، اسیدهای آلی ، pH دستگاه گوارش