بررسی کنترل خروج دام از مرتع با استفاده از انرژی خورشیدی و حصار الکتریکی (مطالعه موردی: مرتع ایستگاه تحقیقاتی طالقان)

حصارها از جمله ابزار مدیریتی موثر در مراتع بشمار می روند که کاربردهای متعددی در بخش های دامداری وکشاورزی در سطح جهان دارند. این مطالعه با هدف بررسی کارآیی انواع حصار در کنترل خروج دام از مرتعانجام گرفت. بدین منظور حصار الکتریکی مستقر از سالهای گذشته در مرتع ایستگاه تحقیقاتی طالقان تعمیرشد و محوطه داخلی مرتع با استفاده از حصارهای غیرالکتریکی به منظور اعمال سیستم چرای تناوبی به چهارقطعه مساوی تقسیم شد. سپس، تعداد دفعات خروج دام ها شامل دو راس میش بالغ از نژاد فشندی و بره یکیاز میش ها در برابر هر یک از حصارها بررسی شد. مطابق نتایج میانگین دفعات عبور دام از حصارهایغیرالکتریکی حدود سه برابر (۵۰۰۰ / ۱۸) حصار الکتریکی بدست آمد. بیشترین فراوانی عبور دام از حصارغیرالکتریکی متعلق به بره یکساله بود. نتایج آزمون من-ویتنی نشان داد که اختلاف آماری معنی داری بینکارآیی حصار الکتریکی و غیرالکتریکی وجود ندارد (P-value=۰.۳۷۵). بررسی دفعات عبور دام ها نیز نشانداد که علیرغم اینکه میانگین دفعات عبور دامها در حصار غیرالکتریکی بیش از سه برابر حصار الکتریکی استاما انحراف معیار دفعات عبور دامها از حصار غیرالکتریکی نیز تقریبا سه برابر (۶۹۹۳۸ / ۱۸) حصار الکتریکیاست. بررسی فرکانس شوک های الکتریکی دریافت شده توسط میش ها در پنج ساعت اول قرار گرفتن در معرضحصار الکتریکی نیز نشان داد که دام ها بلافاصله به محض وارد شدن به مرتع حصار الکتریکی را لمس کرده وشوک ایجاد شده از آن را دریافت نمودند به طوری که در روزهای پس از آن و یا سایر قطعات حس ناخوشایندناشی از برق گرفتگی حصار الکتریکی مانع نزدیک شدن دام ها به سمت سیم های هر دو نوع حصار شد.

کلیدواژه ها:

حصار الکتریکی ، حصار غیرالکتریکی ، سیستم چرای تناوبی ، مرتع ، طالقان