نقش «بنوعامر بن لوی» در شکل گیری و تثبیت جانشینی خلفای نخستین با تکیه بر متون کهن فریقین
محل انتشار: دوفصلنامه امامت پژوهی، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 36 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EMAM-12-2_010
تاریخ نمایه سازی: 15 بهمن 1403
چکیده مقاله:
پس از رحلت رسول خدا (ص) نخستین الگوی انتخاب خلیفه بدون تکیه بر نص الهی پدیدار شد. دستاندرکاران این نظریه با مشکلات و مخالفتهای فراوانی روبه رو بودند و برای تثبیت آن، نیازمند قدرت اقتصادی، نظامی، سیاسی و فرهنگی قریش بودند که یکی از بطون آن، «بنوعامر بن لوی» است. نوشتار پیش رو، با تکیه بر منابع کهن تاریخی و حدیثی شیعه و اهلسنت و با بهرهگیری از روش توصیفی تحلیلی، به دنبال تبیین ابعاد تاثیرگذاری این بطن قریش در شکلگیری و تثبیت جانشینی خلفای نخستین است. نتایج پژوهش نشان میدهد این بطن به سبب شرایط زندگی در بیابانها، از روحیه جنگاوری و توان نظامی بالایی برخوردار بودند. جمعیت زیاد، پیوندهای نسبی با قبایل تیم، عدی و بنی امیه، زمینه مناسبی برای نقش آفرینی نظامی و سیاسی آنان فراهم آورد. وضعیت اقتصادی، علمی و فرهنگی آنان نیز به گونهای نبود که در این ابعاد ایفای نقش داشته باشند. آنان عمدتا سربازان و فرماندهان نظامی قدرتمندی بودند که به طور غیرمستقیم، در بعد اقتصادی به حاکمیت خلفای نخستین ایفای نقش میکردند. هرچند کشته شدن بسیاری از بنوعامر در سال هجدهم هجری از حضور پررنگ آنان در دوران عثمان بن عفان و معاویه کاست، اما حضور شخصیت های قدرتمند نظامی در این دوران، این خلا را پر کرد و حضور سیاسی آنان دوباره احیا شد؛ اما این بار آنان در مقابل جریان حاکم قرار گرفتند و در ابعاد سیاسی و نظامی، کمک فراوانی به معاویه کردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابراهیم رضائی کلیری
دانش پژوه سطح ۴ شیعه شناسی عضو گروه پژوهشی تاریخ مقارن مرکز تخصصی ائمه اطهار علیهم السلام