اعتبارسنجی و صحت سنجی مدل AquaCrop در شبیه سازی میزان عملکرد، ماده خشک و بهره-وری آب ذرت دانه ای (Zea mays L.) تحت روش های مختلف آبیاری و سطوح کود نیتروژنه
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 16، شماره: 4
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-16-4_008
تاریخ نمایه سازی: 15 بهمن 1403
چکیده مقاله:
هدف از این مطالعه، ارزیابی مدل AquaCrop از نظر شبیه سازی عملکرد دانه و زیست توده ذرت دانه ای تحت دو روش آبیاری (فتیله ای و سطحی) و کوددهی نیتروژن (کود سرک و کودآبیاری) بود. این آزمایش در دو سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری فتیله ای و آبیاری سطحی (در سه سطح ۱۰۰،۷۰ و ۵۰ درصد نیاز آبی گیاه) و دو سطح کود نیتروژنه ۱۰۰ و ۵۰ درصد نیاز کودی گیاه بود. نتایج نشان داد که مقدار ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) در شبیهسازی روند توسعه پوشش گیاهی در تیمارهای مختلف آبیاری و کودی در مرحله واسنجی (۱۳۹۹) بین ۵/۱ تا ۱/۶ درصد و در مرحله صحتسنجی (۱۴۰۰) بین ۲ و ۴/۶ درصد به دست آمد. مقدار ضریب کارآیی مدل (EF) در شبیهسازی پوشش گیاهی، در مرحله واسنجی بین ۹۱/۰ و ۹۹/۰ و در مرحله صحتسنجی بین ۹۳/۰ و ۹۹/۰ بود. مقدار RMSE در شبیهسازی ماده خشک برای مرحله واسنجی بین ۰۷/۱ تا ۱/۲ تن در هکتار و در مرحله صحتسنجی بین ۴/۱ تا ۹/۲ تن در هکتار به دست آمد. همچنین نتایج شبیهسازی مدل AquaCrop نشان داد که این مدل توانست شبیهسازی بهرهوری آب را بهتر از عملکرد دانه و ماده خشک کل انجام دهد، بهطوری که ضریب تبیین (R۲) مربوط به بهرهوری آب، عملکرد دانه و ماده خشک کل ذرت به ترتیب برابر با ۸۲/۰، ۵۲/۰ و ۵۴/۰ به دست آمد. در مجموع، AquaCrop به خوبی برای منطقه مورد مطالعه انتخاب شد و توانایی AquaCrop در زمینه ارائه یک مدل کم آبیاری مانند روش فتیلهای مناسب است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ژاله زارعی
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
حسن حیدری
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
سعید جلالی هنرمند
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
علی بافکار
گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :