روند تحول تفکر انتقادی دانشجویان دوره کارشناسی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی

تقویت مهارت های تفکر علمی برجسته ترین کارکرد موسسات آموزشی است، و تفکر انتقادی هدف اصلی موسسات آموزش عالی به منظور افزایش شایستگی دانشجویان در قرن ۲۱ بوده است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه روند تحول تفکر انتقادی دانشجویان روانشناسی در طول چهار ساله تحصیل بود. روش پژوهش از نوع پیمایشی در یک مطالعه مقطعی بود. جامعه آماری و نمونه مورد مطالعه همه دانشجویان ورودی۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ رشته روان شناسی دانشگاه علامه طباطبائی که تعداد آنها ۸۷ نفر بود. برای سنجش تفکر انتقادی دانشجویان، از آزمون تفکر انتقادی واتسون-گلاسر(۱۹۳۷) استفاده شد. این آزمون دارای ۸۰ سوال و پنج خرده آزمون استنباط، شناسایی مفروضه ها، استنتاج، تعبیر و تفسیر و ارزشیابی استدلال های منطقی است که هر ۱۶ سوال آن یک مولفه را می سنجد. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد که تفکرانتقادی و مولفه های تفکر انتقادی دانشجویان پایین و ضعیف است. روند کلی تحول تفکر انتقادی در دانشجویان در طول چهارساله تحصیل صعودی است، گرچه این روند در سال سوم کمی نزولی بود. مولفه های شناسایی مفروضه ها، استنتاج، تعبیرو تفسیر، و ارزشیابی استدلال های منطقی روند افزایشی معنی دار داشت، اما مولفه استنباط روند معنی داری نداشت. بعلاوه، مولفه های تعبیر و تفسیر، و شناسایی مفروضه ها بیشتر از سایر مولفه ها در ایجاد تمایز در چهار ورودی مورد بررسی تاثیر دارد و ارزشیابی استدلال های کمترین تاثیر را دارد. پس می توان نتیجه گیری کرد که با وجود اینکه تفکر انتقادی دانشجویان ضعیف ارزیابی می-شود، اما تحصیلات دانشگاهی بر روند رشد تفکر انتقادی دانشجویان روانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آزمون تفکر انتقادی ، تفکر انتقادی ، استنباط ، شناسایی مفروضه ها ، تعبیر و تفسیر