بررسی تاثیر توانمندسازی بر انگیزه شغلی معلمان با تاکید بر چهار بعد معناداری، خودمختاری، شایستگی و اثرگذاری

توانمندسازی معلمان به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود عملکرد شغلی و افزایش کیفیت آموزشی شناخته می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر توانمندسازی بر انگیزه شغلی معلمان با تاکید بر چهار بعد معناداری، خودمختاری، شایستگی و اثرگذاری است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهرستان دشتستان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۸۰ معلم به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (۱۹۹۵) و پرسشنامه انگیزه شغلی هاکمن و اولدهام (۱۹۸۰) بود. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بین توانمندسازی معلمان و انگیزه شغلی آن ها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰.۷۲, p<۰.۰۱). تحلیل ابعاد توانمندسازی نشان داد که معناداری بیشترین تاثیر را بر انگیزه شغلی معلمان دارد، به این معنا که هرچه معلمان احساس کنند کار آن ها از نظر شخصی و اجتماعی ارزشمند است، میزان انگیزه آن ها افزایش می یابد. همچنین، خودمختاری و شایستگی تاثیر قابل توجهی بر افزایش انگیزه شغلی داشتند، به گونه ای که معلمانی که در فرآیندهای تصمیم گیری مشارکت بیشتری دارند و احساس تسلط بر مهارت های خود دارند، انگیزه بیشتری برای انجام وظایف خود نشان دادند. در مقابل، اثرگذاری کمترین میزان تاثیر را بر انگیزه شغلی داشت، که نشان دهنده آن است که احساس تاثیرگذاری بر سازمان و سیاست های آموزشی، به تنهایی نقش کمتری در افزایش انگیزه شغلی معلمان ایفا می کند. به طور کلی، یافته های این پژوهش نشان می دهد که توانمندسازی معلمان می تواند به عنوان یک راهکار موثر در افزایش انگیزه شغلی آنان در نظر گرفته شود. از این رو، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران آموزشی با فراهم سازی فرصت های مشارکت معلمان در تصمیم گیری ها، ارائه آموزش های حرفه ای برای ارتقای مهارت های شغلی و افزایش حمایت سازمانی، زمینه لازم برای ارتقای انگیزه شغلی معلمان را فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی معلمان ، انگیزه شغلی ، معناداری ، خودمختاری ، شایستگی ، اثرگذاری ، توسعه حرفه ای معلمان.