بررسی عملکرد وتاثیر فعالیت ها وبرنامه های غیر درسی مدارس در رشد وپیشرفت دانش آموزان

هدف مدارس یاد دادن است یعنی ایجاد شرایط برای یادگیری . مدارس به ویژه مقاطع ابتدایی و راهنمایی محل کشف و بروز استعدادهای افراد و تمرین و تثبیت آنهاست. مدیران و معلمان به طور موثر در برنامه یادگیری و رضایت دانش آموزان و فعالیت های بهبود و ارتقای مستمر کیفیت نقش دارند. کیفیت چیزی نیست که بتوان به مدرسه تزریق کرد، تحقق کیفیت نیازمند مشارکت صادقانه همه کارکنان و معلمان و عوامل مدرسه است.فعالیت فوق برنامه، فعالیتی است که برای حفظ انگیزه و ایجاد چالش در یادگیرنده به منظور تجربه در فضای آزاد و در عین حال مرتبط با موضوع های درسی طراحی می شود. دامنه ای که برای فعالیت های فوق برنامه در نظر گرفته می شود از مدرسه تا فضاهای برون مدرسه است. فعالیت های فوق برنامه را الزاما معلم طراحی نمی کند، اما معلم می تواند به عنوان عامل اصلی و محوری در طراحی فعالیت های فوق برنامه درسی پذیرفته شود. هدف فعالیت مکمل، تعمیق یادگیری دانش آموز و ایجاد فرصت برای اندیشیدن درباره مفاهیم و تمرین مهارت هاست. فعالیت های کمک برنامه (مکمل) به آن دسته از فعالیت های دانش آموزان که نیازمند حدی از نظارت و سرپرستی از ناحیه مدیریت آموزشگاه است و متفاوت از آموزش کلاسی است، اطلاق می شود. امروز در همه ی نهادها و سازمان های دولتی و غیردولتی اولویت و دغدغه خاطر مدیران و اعضای سازمان بحث نیروی انسانی، و توجه به این عامل مهم تاثیر گذار در روند فعالیت های فوق برنامه است و از طرفی بقاء و دوام هر جامعه ای به تعلیم و تربیت نیروی انسانی آن ارتباط دارد وبرآورده نمودن و یا تا حدی ارضاء نمودن نیازهای به حق افراد جامعه از عواملی است که بر رشد و شکوفائی وافزایش بازده آن جامعه و میزان تحقق بالای اهداف می انجامد. از این رو تعلیم و تربیت اثربخش مستلزم شناخت رشد و تکامل انسانهاست. موقعیت دانش آموز در ایفای نقشهای متنوع ، رضایت خاطر و لذت را برای او فراهم می سازد و این خوشحالی موجبات رشد عاطفی ، پرورش استعدادها و علائق او را تدارک می بیند فعالیت های فوق برنامه در رشد اجتماعی نوجوانان تاثیر چشمگیری دارد.

کلیدواژه ها:

تاثیر ، برنامه ، غیردرسی ، تربیت ، تحصیل