بررسی قابلیت افزایش تراکم ساختمانی بر مبنای شدت استفاده از زمینمورد مطالعه منطقه ۹ شهر شیراز

در راستای ایجاد ساختارهای همگون و پایدار در شهر، اثرات مثبت یا منفی استفاده از زمین برای برنامه ریزان شهری از اهیمت شایانی برخوردار می باشد. لذا در بررسی درخواست های افزایش تراکم، به میزان و کثرت استفاده از زمین به عنوان یک پارامتر موثر همراه با پارمترهای دیگر نظیر عرض معابر، ارتفاع بناها، تفکیک و تقسیم اراضی، تعداد واحدهای مسکونی؛ اهمیت داده می شود. برهمین اساس هدف پژوهش حاضر، تحقیق در مورد وجود قابلیت افزایش تراکم ساختمانی در محدوده منطقه نه شهر شیراز است. روش پژوهش از لحاظ هدف،کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش تحلیلی، اکتشافی است و ابزار مطالعاتی تحقیق، مقیاس شدت استفاده از زمین ۱می باشد. اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش از اطلاعات ثبت شده در پروانه های ساختمانی و طرح تفصیلی جمع آوری شده است. نتایج محاسبه و قیاس عدد شدت زمین برای دو ساختمان های دارای قابلیت افزایش تراکم و استاندارد (طبق ضوابط مصوب طرح) حاکی از آن است؛ که در راستای چشم انداز های لحاظ شده در طرح تفصیلی مصوب محدوده منطقه نه شهر شیراز به منظور ارتقای کیفیت اقتصادی بافت و با توجه به پارامترهای موثر در LUI و تامین مساحت های مورد نیاز آنها، امکان افزایش تعداد واحد مسکونی در محدوده مذکور تا رسیدن به استاندارد LUI وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پروانه ساختمانی ، شدت استفاده از زمین ، تراکم ، شیراز