کنترل بهینه یک ساختمان ده طبقه با میراگر جرمی دوگانه به همراه اینرتر با استفاده از الگوریتم جستجوی پرنده گریزان

کاربرد اینرتر در میراگر جرمی متوازن برای کاهش ارتعاشات سازهها در مطالعات اخیر مطرح شده است . از دید نظری برای کارایی این سامانه می تواند به طبقات پایین سازه اصلی متصل گردد. لیکن در عمل این امر با مشکلات اجرایی معماری همراه می باشد. لذا در این مطالعه عملکرد سامانه جدید میراگر جرمی دوگانه با اینرتر متصل به هر دو جرم میراگر در طبقه بام، بررسی می شود. پارامترهای سامانه طی کمینه سازی نرم بینهایت تابع تبدیل گریز طبقات برای کنترل مقاوم، بعنوان تابع هدف بهینه شده اند. با کاربرد الگوریتم جستجوی پرنده گریزان (بعنوان یک شیوه نوین فراابتکاری ) برای حل این مساله بهینه یابی ، برتری چشمگیر همگرایی آن در مقایسه با الگوریتم مشهور دسته ذرات بهینه یاب، آشکار می شود. سپس با ارزیابی عملکرد سامانه بهینه میراگر جرمی دوگانه با اینرتر در برابر میراگر جرمی متوازن و نیز میراگر جرمی دوگانه بدون اینرتر با نظر به شاخص گریز طبقات، ملاحظه می شود که سامانه پیشنهادی بهینه می تواند ضمن احتراز از محدودیت های معماری ، پاسخ های سازه را در حد قابل قبولی کاهش دهد و موجب کنترل ارتعاش ساختمان در زلزله برای بهبود ایمنی ساکنین گردد.

کلیدواژه ها:

کنترل غیرفعال ، میراگر جرمی متوازن با اینرتر۱ ، بهینه یابی ، الگوریتم جستجوی پرنده گریزان۲