نقش اقتصاد چرخشی در توسعه پایدار: تمرکز بر چالش ها و فرصت های زیست محیطی ایران

مشکلات اقتصاد چرخه ای به عنوان یک رویکرد نوین در مدیریت منابع و کاهش آلودگی ها، نقشی اساسی در دستیابی به توسعه پایدار دارد. این مطالعه با تمرکز بر ایران، به بررسی پتانسیل ها، چالش ها و راهکارهای پیاده سازی این مدل پرداخته است. مرور سیستماتیک ادبیات نشان می دهد که کشورهای پیشرو، نظیر اتحادیه اروپا و چین، با بهره گیری از سیاست های جامع، فناوری های پیشرفته و فرهنگ سازی، توانسته اند این رویکرد را در بخش های مختلف اجرا کنند. در ایران، هرچند که اقدامات محدودی در زمینه بازچرخانی مواد و انرژی صورت گرفته است، چالش هایی همچون کمبود زیرساخت های مدرن، ضعف در سیاست گذاری های یکپارچه، و پذیرش پایین اجتماعی، مانع از تحقق کامل این مدل شده اند.یافته های پژوهش نشان می دهد که اقتصاد چرخه ای می تواند با کاهش مصرف منابع طبیعی، افزایش بهره وری در سیستم های تولیدی، و بازچرخانی آب و مواد مغذی در کشاورزی، تاثیرات مثبتی بر مدیریت زیست محیطی ایران داشته باشد. استفاده از فناوری هایی مانند نانو فیلترها و راکتورهای بی هوازی، بازچرخانی فاضلاب برای تولید انرژی و کودهای طبیعی، و تفکیک پسماند در مبدا، از جمله راهکارهای قابل اجرا در این راستا هستند.پیشنهادات سیاستی شامل تدوین استانداردهای ملی، ایجاد مشوق های مالی، سرمایه گذاری در فناوری های بازچرخانی، و اجرای برنامه های آگاهی بخشی است. علاوه بر این، تحقیقات آتی باید بر بومی سازی مدل های جهانی، توسعه فناوری های نوین، و ارزیابی اقتصادی و زیست محیطی این رویکرد متمرکز شود. این پژوهش نتیجه می گیرد که با اتخاذ سیاست های جامع و ایجاد هماهنگی میان دولت، بخش خصوصی و جامعه، اقتصاد چرخه ای می تواند به ابزاری کلیدی برای حفاظت از محیط زیست و دستیابی به توسعه پایدار در ایران تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

اقتصاد چرخه ای ، توسعه پایدار ، بازچرخانی منابع ، مدیریت زیست محیطی