بررسی اثر استخلاف های الکترون دهنده و الکترون کشنده روی خواص داروی پیرفنیدون جهت بهبود مهار بیماری فیبروز ریوی

بیماری های ریوی از جمله فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) به دلیل پیچیدگی و نبود درمان قطعی، یکی از چالش های مهم در حوزه پزشکی محسوب می شوند. در این پژوهش، اثر استخراج کننده های الکترونی و واکنش دهنده های الکترونی بر خواص شیمیایی ترکیبات دارویی پیشنهادی برای بهبود این بیماری مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از روش های محاسباتی نظریه تابعی چگالی (DFT) و سطح محاسباتی B۳LYP/۶-۳۱G(d,p)، خواص مولکولی و واکنش پذیری ترکیبات منتخب تحلیل شد. نتایج نشان داد که جایگزینی گروه های الکترون دهنده و الکترون کشنده می تواند تاثیر بسزایی بر بهبود خواص ضدالتهابی و ضدفیبروتیکی این ترکیبات داشته باشد. این یافته ها می توانند به توسعه داروهای موثرتر برای درمان IPF کمک کنند.

کلیدواژه ها:

فیبروز ریوی ایدیوپاتیک ، پیرفنیدون ، نظریه تابعی چگالی