سنجش سمیت برخی ترکیبات آلکالوئیدی توسط ویبریو نورافشان جداشده از دریای مازندران

امروزه با توجه به آلودگی گسترده محیط زیست به انواع آلاینده ها و برخی پسماندهای دارویی، استفاده از روش های سنجش و ارزیابی برای تشخیص آلاینده ها اهمیت زیادی پیدا کرده است. یکی از روش های موثر برای سنجش سمیت آلاینده ها در محیط زیست استفاده از باکتری های نورافشان بر اساس مهار بیولومینسانس است. هدف پژوهش حاضر سنجش سمیت برخی ترکیبات آلکالوئیدی توسط باکتری نورافشان ویبریو MM۱ جدا شده از دریای مازندران است. برای سنجش سمیت حجم یک میلی لیتر از غلظت های مختلف برخی ترکیبات آلکالوئیدی شامل کافئین، بروسین، تئوبرومین به یک میلی لیتر محیط کشت باکتری اضافه شد. سمیت ترکیبات آلکالوئیدی به وسیله کاهش نورتابی باکتری نورافشان به کمک دستگاه لومینومتر سنجیده شد. نتایج حاصل نشان داد شدت نورتابی باکتری در حضور ترکیبات آلکالوئیدی کاهش قابل توجهی داشت. همچنین مقادیر EC۵۰ برای کافئین ۱۰۳×۶/۱، بروسین ۱۰۳×۲، تئوبرومین ۱۰۲×۳/۹ میلی گرم بر لیتر محاسبه شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت نورتابی باکتری نورافشان دریای مازندران به حضور ترکیبات آلکالوئیدی حساس بوده و به طور قابل توجهی کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

باکتری نورافشان ، ترکیبات آلکالوئیدی ، بیولومینسانس ، سنجش سمیت