اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی و کارکرد اجرایی بر روی مبتلایان صرع

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی و کارکرد اجرایی بر روی مبتلایان صرع بود. روش کار: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دختران ۷ تا ۱۴ ساله مبتلا به صرع در استان مازندران بودند. نمونه آماری این پژوهش شامل ۴۰ نفر، (۲۰ نفرگروه آزمایش و۲۰ نفر گروه کنترل) از دختران مبتلا به صرع بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس، وندروال و جیلون(۲۰۱۰) و کارکرد اجرایی Coolidge بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶   انجام شد. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغییری مانکوا نشان داد که؛ برنامه آموزشی شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی و کارکرد اجرایی دختران مبتلا به صرع تاثیر مستقیم دارد. انعطاف پذیری شناختی (۴۴/۵=(۳۵/۱)F) و کارکرد اجرایی (۷۳/۲=(۳۵/۱)F) در سطح ۰۰۱/۰ تفاوت معنا­داری وجود دارد (۰۱/۰> P). نتیجه گیری: بنابراین نتیجه گرفته می شود که درمان شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی و کارکردهای اجرایی مبتلایان به صرع تاثیرگذار بوده و بیمارانی که تحت تاثیر درمان شناختی رفتاری قرار گرفته بودند، انعطاف پذیری شناختی و کارکردهای اجرایی آن­ها بهبود یافته بود.

کلیدواژه ها:

Cognitive Behavioral Therapy ، Executive Functioning ، Cognitive Flexibility ، Epilepsy ، درمان شناختی رفتاری ، کارکرد اجرایی ، انعطاف پذیری شناختی ، صرع