ارزیابی کارآمدی مقررات داخلی در مبارزه با فساد مالی

فساد به معنای شکستن و نقض کردن است و چیزی که شکسته یا نقض می شود می تواندیک شیوه رفتار اخلاقی ، اجتماعی ، قوانین و مقررات، با قواعد اداری باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی کارآمدی مقررات داخلی در مبارزه با فساد مالی است . روش پژوهش از جهت هدف کاربردی ، از جهت شیوه تجزیه و تحلیل ، روش انجام، از نوع توصیفی و از جهت نوع پژوهش کیفی محسوب می شود. فساد مالی پدیده ای پیچیده و دارای علل و آثار متعددی است که در ابعاد گوناگون فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی مطرح می شود و راهکارهای مبارزه خاص را می طلبد. از جمله مهم ترین این عوامل سلب آزادی اقتصادی است که از طریق دخالت بیش از حد دولت و نهادهای مرتبط ، زمینه ساز گسترش فساد مالی می گردد. فساد مالی صورت های مختلفی دارد، گاهی به صورت آشکارا و علنی و گاهی هم به طور مخفیانه می باشد: مثل رشوه، کلاهبرداری ، اختلاس و غیره. عوامل اصلی که باعث افزایش فساد در سطح جامعه می گردند عبارتند از: بوروکراسی ، سطح دستمزدهای بخش دولتی ، نقش قوانین به ویژه قوانین ضدفساد، در دسترس بودن منابع طبیعی درجه رقابت ، تجارت آزاد و همچنین سیاست های صنعتی کشورها در مقابل عده ای دیگر توجه خود را به آثار و عواقب فساد متمرکز کرده اند. با توجه به این که فساد بر کارایی اقتصاد، عدالت و رفاه اثرگذار است ، بنابراین ، سیاست های ضد فساد می توانند به رشد فعالیت های اقتصادی کمک کنند، برای مبارزه خوب با فساد، قوانین قدرتمندی لازم است که دارای کارآمدی لازم باشد و بتواند فساد مالی را کنترل کرده و زمینه های رشد اقتصادی را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

فساد مالی ، کارآمدی ، قوانین و مقررات ، حقوق ایران .