بررسی هرمنوتیکی مسئولیت مدنی زیست محیطی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران

حفاظت از طبیعت و حفظ سلامت آن مورد تاکید ادیان و عقل بشری می باشد و برخورداری از محیط زیست سالم از حقوق بنیادین بشر قلمداد می شود و ایراد هرگونه خسارت بر محیط زیست ملزم به جبران خسارت وارده را ایجاب می کند که این امر بر عهده حوزه مسئولیت مدنی می باشد. ماهیت ترکیبی تابعیت حقوق عمومی و حقوق خصوصی برای مسئولیت مدنی ناشی از تخریب محیط زیست می باشد و از جهت نقش نظارتی دولت نسبت به فعالیت های تولیدی و صنعتی و امکان شکایتش از مخربان محیط زیست ، این مسئولیت تابع حقوق عمومی و از جهت امکان مطالبه خسارت در جایی که زیاندیده علاوه بر طبیعت ،یک انسان می باشد. این مسئولیت تابع حقوق خصوصی قرار می گیرد و با انتخاب این ماهیت ، مبانی مانند تقصیریا ایجاد خطر به عنوان مبنای مسئولیت مدنی خسارات زیست محیطی ناسازگار با این ماهست شناخته شده است و از حیث توجه به نقش زیانرساننده و دشواری اثبات تقصیر و با توجه به ویژگی های خسارات زیست محیطی نظریه »مسئولیت محض « که یک نظریه حقوقی است ، مورد توجه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

مسئولیت مدنی ، خسارات زیست محیطی ، محیط زیست .