تحصیل ناروای اقرار در دادرسی های مدنی

اقرار به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی ، عبارت است از اخبار به حقی برای غیر بر ضرر خود (ماده ۱۲۵۹). احتمال اصابت اقرار به واقع ، زیاد است و هرگونه تردید و اشکالی را در مورد صحت ادعا در امور مدنی برطرف می کند،فلذا سید الادله خوانده می شود. اقرار مانند دیگر ادله اثبات دعوا ممکن است خدشه دار شده و سودجویانی ، در راستای منافع خود برای پیروزی در دعوا، آن را به صورت ناروا تحصیل کنند. تحصیل نامشروع اقرار در دادرسی های مدنی به دو روش اول: اخذ اقرار به وسیله ی نقض حریم خصوصی و دوم: تحصیل اقرار از طریق روش های مخل اراده (الف - اعمال فشار جسمانی و روانی یا تهدید به وارد آوردن آسیب های جسمانی ، مالی و... ب-اخذ اقرار با توسل به ابزار و روش های علمی ) قابل بررسی است . لازم به ذکر است که اجبار و اکراه و اضطرار سه شکل خلل در اراده است و در صورت وجود اجبار حکم به بطلان اقرار است و در صورت اضطرار، حکم به عدم بطلان اقرار؛ اما اکراه در اقرار موجب عدم نفوذ آثار قانونی بوده و پس از زوال کره قابل تایید است .

کلیدواژه ها:

ادله اثبات دعوا ، اقرار ، اقرار نامشروع ، تحصیل نامشروع اقرار ، مخل اراده ، نقض حریم خصوصی .