بررسی تعذر اجرای قرارداد در حقوق ایران

علی القاعده متعهد قراردادی بدون توجه به مشکلات موجود، ملزم به اجرای تعهد است و مشکلات شخصی متعهد معمولا دفاع قابل قبولی در مقابل عدم انجام تعهد نیست و متعهد در صورتی از اجرا معاف خواهد شد که اجرای قرارداد از نظر عینی غیرممکن شده باشد. در صورتی که تعذر، برای همیشه اجرای قرارداد را غیرممکن کند، عقد خودبه خود منحل می شود و اگر متعذر شدن اجرا تنها به مدت زمان خاصی محدود گردد، عقد منحل نمی شود، لیکن متعهدله مجبور نیست ، تا رفع تعذر منتظر بماند و می تواند با اعمال خیار تعذر اجرای تعهد و تسلیم ، از قراردادی که تعهدی ، له یا علیه او ایجاد کرده، رهایی یابد. اگر در اثر حادثه غیرقابل پیش بینی که دفع و اجتناب از آن برای متعهد ممکن نباشد و اراده متعهد نیز در بروز این حادثه ، تاثیری نداشته باشد و امکان اجرای مفاد قرارداد با دشواری غیرقابل تحمل مواجه شود و الزام به اجرا موجب ضرر غیرمتعارف بر متعهد شود، متعهد می تواند قرارداد را فسخ کرده ویا از دادگاه صالح تقاضا کند تا قرارداد را با توجه به شرایط پدید آمده، تعدیل نماید. در صورت توافق راجع به وجه التزام نیز اگر نقض عهد در اثر قوه قاهره باشد، طبق ظاهر ماده ۲۲۷ قانون مدنی ، با اثبات قوه قاهره، متعهد از پرداخت مبلغ وجه التزام معاف خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تعهد ، قرارداد ، غیرقابل اجرا شدن ، وجه التزام.