متابولیسم سیستم عصبی و مغز در بیماری آلزایمر: مکانیسم های بیولوژیکی ورزش و تمرین (یک مطالعه مروری )

بیماری آلزایمریک زیرگروه اصلی از زوال عقل عصبی است که در اثر فعل و انفعالات طولانی مدت و تجمع عوامل نامطلوب متعدد، همراه با اختلال در تنظیم سیگنالهای متعدد درون سلولی و مسیرهای مولکولی در مغز ایجاد می شود. در سطوح سلولی و مولکولی ، محیط سلولی - عصبی مغز با عارضه آلزایمر دارای ناهنجاری های متابولیکی ، کاهش انرژی زیستی ، اختلال در متابولیسم لیپید و کاهش ظرفیت کلی متابولیک است که منجر به فعالیت غیرطبیعی شبکه عصبی و اختلال در انعطافپذیری عصبی می شود، بنابراین تشکیل سلولهای خارج سلولی را تسریع می کند. عدم وجود درمانهای دارویی موثر برای درمان آلزایمر نیاز فوری به بررسی مزایای رویکردهای غیردارویی مانند ورزش بدنی را چند برابر می کند. علیرغم شواهدی مبنی بر اینکه فعالیت بدنی منظم می تواند اختلالات متابولیک را در ابتلا به آلزایمر بهبود بخشد، مسیرهای مولکولی پاتوفیزیولوژیک مختلف مرتبط با آلزایمر را مهار کند،یا بر روند پاتولوژیک آلزایمر تاثیر گذارد و اثر محافظتی اعمال کند، توافق روشنی در مورد مکانیسم های بیولوژیکی و مولکولی خاص وجود ندارد. در این مقاله ضمن بررسی مزایا و فواید ورزش و تمرین ، اینکه چگونه تمرین مسیرهای مولکولی مهم و فرآیندهای بیولوژیکی مرتبط با اختلالات متابولیک در بیماری آلزایمر را از جمله متابولیسم گلوکز، متابولیسم لیپید، متابولیسم و انتقال Aβ، متابولیسم آهن و همچنین نحوه تاثیر وضعیت های متابولیک بر سلامت مغز ارائه شده است . دانش بیشتر در مورد شیوه های تمرینی و تاثیر آن بر مکانیسم های فیزیولوژیکی عصبی که متابولیسم مغز در بیماری آلزایمر را بهبود بخشد، می تواند به توسعه داروهای جدید و بهبود مداخلات غیردارویی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

مغز ، سیستم عصبی ، آلزایمر ، مکانیسم بیولوژیکی ، ورزش ، تمرین .