تعیین اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری و رضایت جنسی زوجین

هدف پژوهش حاضرتعیین اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری و رضایت جنسی زوجین می باشد. روش پژوهش حاضر؛ تجربی ، از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است . جامعه آماری این پژوهش را زوجین مراجعه کننده به مرکز بهداشت و مشاوره منطقه سه شهر تهران تشکیل داده است . ۳۰ نفر به عنوان حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه مورد پژوهش تعیین و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایابی و تقسیم شدند. به منظور گردآوری دادهها، از پرسشنامه های استاندارد شده سنجش سازگاری و رضایت جنسی زوجین استفاده شد. از روشهای آمار توصیفی شامل : میانگین ، درصد و فراوانی و آمار استنباطی همچون: آزمون همبستگی تحلیل کواریانس استفاده شد. همچنین از نرم افزار spss ورژن ۲۳به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده استفاده گردید.یافته های تحلیل کوواریانس نشان داد برنامه آموزشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر میزان سازگاری زوجین موثر بوده است و آزمودنیهای گروه اموزش که تحت مداخله آموزشی قرار داشتند از نمره بیشتری در زمینه میزان سازگاری نسبت به گروه کنترل برخوردار شدند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس همچنین حاکی از آن بود که برنامه آموزشی تحلیل رفتار متقابل بر رضایت جنسی زوجین موثر بوده و این نوع آموزش نمرات زوجین گروه آزمایش را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل در متغیر مذکور (رضایت جنسی زوجین ) افزایش داده است .

کلیدواژه ها:

تحلیل رفتار متقابل ، سازگاری زوجین ، رضایت جنسی زوجین