نقش سلامت روان و مسئولیت پذیری در پیش بینی فرسودگی شغلی در زنان شاغل تهرانی

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش سلامت روان و مسئولیت پذیری در پیش بینی فرسودگی شغلی در زنان شاغل تهرانی بود.روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه پژوهش حاضر را ۱۳۹نفر از زنان شاغل ( ۲۴تا ۴۲ سال) تهرانی در سال ۱۴۰۳ تشکیل داده اند، که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و سپس داده های دریافتی به کمک نرم افزار SPSS-۲۷ و در قالب آمار توصیفی (میانگین ، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی و رگرسیون ) مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفتند. ابزار این پژوهش نیز شامل پرسشنامه مسئولیت پذیری کارول، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-۲۸) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاج می شدند.نتایج : نتایج نشان داد که ضریب همبستگی چندمتغیره بین سلامت روان و مسئولیت پذیری با فرسودگی شغلی برابر ۸۷۶.۰ بوده و نیز بر اساس مقدار ضریب تعیین ۷۶درصد از واریانس فرسودگی شغلی بر اساس سلامت روان و مسئولیت پذیری تبیین می شود. (۰۰۱/۰.(p<نتیجه گیری : هر چه سلامت روان و میزان مسئولیت پذیری در افراد افزایش یابد، شخص احساس بهتری نسبت به شغل خود داشته و از فرسودگی شغلی کمتری رنج خواهد برد؛ از طرفی هر چه نتایج فرسودگی شغلی رقم بالاتری را نشان می دهد از میزان سلامت روان و مسئولیت پذیری افراد نسبت به شغل خویش کاسته خواهد شد. سازمان و شرکت ها با استخدام روانشناسان خبره علاوه بر نظارت موثر بر سلامت روان کارمندان خویش می توانند به کارآیی هر چه بیشتر نیروی انسانی خویش کمک نموده و بهره وری مناسبی را کسب نمایند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، مسئولیت پذیری ، فرسودگی شغلی .